Η Ρεάλ Μαδρίτης κλείνει 118 χρόνια ιστορίας. Ο πιο επιτυχημένος βάσει τίτλων σύλλογος του βασιλιά των σπορ έχει χαρίσει αρκετές μοναδικές στιγμές ποδοσφαιρικής μαγείας στους απανταχού ποδοσφαιρόφιλους. Παράλληλα με την φανέλα των «μερένχες» έχουν αγωνιστεί σπουδαίοι ποδοσφαιριστές, μεταξύ των οποίων ενδεικτικά μονάχα οι Πούσκας, Ντι Στέφανο, Κασίγιας, Ρομπέρτο Κάρλος, Σαλγκάδο, Σέρχιο Ράμος, Γκούτι, Μακελελέ, Ραούλ, Ζιντάν, Φίγκι, Ρονάλντο(το φαινόμενο), Κριστιάνο Ρονάλντο, Γκάρεθ Μπέιλ, Λούκα Μόντριτς, Καρίμ Μπενζεμά. Η λίστα των κορυφαίων ποδοσφαιριστών του συλλόγου είναι μακρά και όλα τα παραπάνω ονόματα αντιστοιχούν σε μερικούς από τους γνωστότερους και με τις καλύτερες επιδόσεις αγωνιζόμενους στην Ρεάλ Μαδρίτης ποδοσφαιριστές.
Τα πρώτα χρόνια του συλλόγου
Ο Σαντιάγο Μπερναμπέου ήταν επί σειρά ετών ποδοσφαιριστής της Ρεάλ Μαδρίτης. Το 1945 αναλαμβάνει τις τύχες του συλλόγου από το πόστο του προέδρου. Ως γνωστόν ιστορικά από το 1936 έως το 1939 έλαβε χώρα ο ισπανικός εμφύλιος πόλεμος, ο οποίος είχε δυσμενείς επιπτώσεις για το ισπανικό κράτος. Ο Μπερναμπέου επωμίστηκε το δύσκολο έργο να αναγεννήσει και να ανοικοδομήσει τον ισπανικό σύλλογο. Αρχικά ενώ βρισκόταν στον προεδρικό θώκο κτίστηκαν πολύ σημαντικά κτίρια του πιο πετυχημένου βάσει τίτλων ποδοσφαιρικού συλλόγου. Συγκεκριμένα το ομώνυμο γήπεδο της Ρεάλ και ολόκληρο το αθλητικό κέντρο του συλλόγου. Πρόκειται για την περίφημη Θιουδάδ Ντεπορτίβα ( Ciudad Deportiva). Ο Μπερναμπέου είναι μια εμβληματική προσωπικότητα του συλλόγου καθώς συνετέλεσε καταλυτικά στο να μετατραπεί ο σύλλογος από μια μικρομεσαία ισπανική ομάδα σε ηγεμόνα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου αλλά και εν γένει του αθλητικού χώρου.
Επιπλέον πήρε έκτακτα μέτρα για την οργάνωση του συλλόγου. Απέδωσε σε κάθε τμήμα του συλλόγου διοικητική οργάνωση και δομή ενώ έβαλε τα θεμέλια για να δημιουργηθεί η απόλυτη διοικητική κυριαρχία που μονοπωλεί στην σύγχρονη εποχή το ενδιαφέρον στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Αφού εξασφάλισε την υλοποίηση όλων των παραπάνω προέβη στην απόκτηση πρωτοκλασάτων ποδοσφαιριστών ικανών να κάνουν την διαφορά με την φανέλα των «μερένχες».
Ο Μπερναμπέου κλείνει τον Αλφρέντο Ντι Στέφανο ταράζοντας τα νερά του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου
Ο Αλφρέντο Ντι Στέφανο αποτελεί τον πρώτο τεράστιο ποδοσφαιριστή που έκλεισε ο Μπερναμπέου στην Ρεάλ Μαδρίτης. Άλλοι σπουδαίοι ποδοσφαιριστές που επί της προεδρίας του Μπερναμπέου φόρεσαν την φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης είναι ο Βιθέντε Ντελ Μπόσκε καθώς επίσης και ο τεράστιος Φέρεντς Πούσκας.
Το 1955 ο Μπερναμπέου συναντήθηκε στο Ambassador Hotel του Παρισιού με τους Μπεντρινιάν και Γκυστάβ Σεμπές και αποφάσισαν τη δημιουργία ενός Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ομάδων Ευρώπης. Αυτή η διοργάνωση είναι το αντίστοιχο σημερινό Champions League, η κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση δηλαδή.
Ο Μπερναμπέου έχει συνδέσει άρρηκτα το όνομά του με την Ρεάλ Μαδρίτης. Παρέμεινε στους «Μαδριλένους» 35 ολόκληρα χρόνια. Το 1978 απεβίωσε. Μέχρι την εν λόγω ημερομηνία η Ρεάλ είχε προσθέσει στο παλμαρέ της 1 διηπειρωτικό κύπελλο, 6 ευρωπαϊκούς τίτλους, 16 πρωταθλήματα Ισπανίας και 6 Κύπελλα Ισπανίας.
La decima, ο επί σειρά ετών απώτερος στόχος του συλλόγου της Μαδρίτης
Για πάρα πολλά χρόνια η Ρεάλ Μαδρίτης προσπαθούσε να δημιουργήσει μια ομάδα ικανή να κατακτήσει το 10ο ευρωπαϊκό της ιστορίας της ( La Decima). Ο στόχος αυτός επετεύχθη τελικά κατά την αγωνιστική σεζόν 2013-2014. Η Ρεάλ Μαδρίτης τέθηκε αντιμέτωπη επί πορτογαλικού εδάφους με την Ατλέτικο Μαδρίτης του Ντιέγκο Σιμεόνα. Οι «ροχιμπλάνκος» τότε βρίσκονταν μπροστά στο σκορ με γκολ που είχαν σημειώσει από το πρώτο ημίχρονο. Η ομάδα του Ντιέγκο Σιμεόνε κρατούσε με νύχια και με δόντια το υπέρ της σκορ ώσπου αίφνις η Ρεάλ κέρδισε κόρνερ στις καθυστερήσεις της συνάντησης. Την εκτέλεσή του ανέλαβε ο Λούκα Μόντριτς, ο οποίος και το εκτέλεσε από την δεξιά πλευρά με τον Σέρχιο Ράμος να σηκώνει ψηλά για την κεφαλιά και να ισοφαρίζει για την Ρεάλ με την απογοήτευση στα πρόσωπα των ποδοσφαιριστών της Ατλέτικο να είναι έκδηλη και δικαιολογημένη, καθώς δέχτηκαν το γκολ της ισοφάρισης δευτερόλεπτα πριν ακουστεί το τελικό σφύριγμα του τελικού. Στην παράταση η Ρεάλ έχοντας την ψυχολογία με το μέρος της πέτυχε τρια γκολ και με το τελικό 4-1 ανέβηκε στην κορυφή του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου για 10 φορά στην ένδοξη ιστορία της. Η κατάκτηση του 10ου ευρωπαϊκού τροπαίου σήμανε την εντυπωσιακή άνοδο του ήδη ανεβασμένου συλλόγου και στάθηκε αρωγός στο να έρθουν ουκ ολίγες μελλοντικές επιτυχίες για την ομάδα της Μαδρίτης.
Το Σαντιάγο Μπερναμπέου
Η έδρα της Ρεάλ Μαδρίτης ονομάζεται «Santiago Bernabeu». Πρόκειται για ένα επιβλητικό στάδιο, στο οποίο αγωνιζόμενη η Ρεάλ έχει χαρίσει μοναδικό θέαμα και συγκινήσεις στα εκατομμύρια φιλάθλους της. Το στάδιο Μπερναμπέου είναι ένα επιβλητικό, ένα εντυπωσιακό, ένα θρυλικό γήπεδο στο οποίο η Ρεάλ σε αρκετές αναμετρήσεις καταπίνει κάθε αντίπαλο της. Μια έδρα- φόβητρο για κάθε αντίπαλο. Μια έδρα στην οποία οποιοσδήποτε ποδοσφαιριστής θέλει να αγωνίζεται.
Αναφορικά με τα ιστορικά στοιχεία του γηπέδου αξίζει να σημειωθεί ότι το 1947 είναι το έτος κατασκευής του. Ο χώρος κατασκευής του είναι εκεί όπου βρισκόταν το τότε γήπεδο της Ρεάλ, το Στάδιο Σαμαρτίν. Το όνομα Σαμαρτίν, το διατήρησε μέχρι το 1955, οπότε στις 4 Ιανουαρίου του έτους αυτού πήρε τη σημερινή του ονομασία, προς τιμήν του προέδρου της ομάδας, Σαντιάγο Μπερναμπέου. 81.0444 θέσεις είναι η σημερινή του χωρητικότητα, ενώ έξι χρόνια αφότο κατασκευάσθηκε, το 1953 δηλαδή η χωρητικότητά του έφτανε τις 120.000!
Τα αρκετά ”παρατσούκλια” του συλλόγου
Όπως είναι απόλυτα εύλογο η Ρεάλ ως ο πιο πετυχημένος βάσει τίτλων ποδοσφαιρικός σύλλογος έχει αρκετά προσωνύμια, έτσι ώστε όταν κάποιος τα χρησιμοποιεί αυτά να παραπέμπουν στην ισπανική ομάδα. Συγκεκριμένα το «los merengues», από το γνωστό γλυκό μαρέγκα και το «los blancos», οι λευκοί δηλαδή από τα χρώματα που έχει η φανέλα του συλλόγου. Παράλληλα ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι κατά την δεκαετία του 1970 η Ρεάλ ήταν γνωστή στους φίλους της στρογγυλής θεάς με το παρατσούκλι los vikingos, Βίκινγκς δηλαδή. Η συγκεκριμένη ονομασία είναι πολύ πιθανό να προέρχεται από τους ουκ ολίγους Νορβηγούς ποδοσφαιριστές που απέκτησε η Ρεάλ εκείνη την χρονική περίοδο. Στα επόμενα χρόνια ήρθε στο προσκήνιο ένα νέο παρατσούκλι του συλλόγου, οι galacticos (=οι γαλαξιακοί), καθώς εκείνη την περίοδο ήρθαν στο σύλλογο ορισμένοι από τους σπουδαιότερους και ακριβότερους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών. Οι galacticos της Ρεάλ Μαδρίτης ήταν πρωτοκλασάτοι ποδοσφαιριστές που χάρισαν απλόχερα στο φίλαθλο ποδοσφαιρικό κοινό μοναδικές εμφανίσεις.
Ο νέος πρόεδρος του συλλόγου, ο Φλορεντίνο Πέρεθ αφότου ανέβηκε στον προεδρικό θώκο επωμίστηκε την ευθύνη να οικοδομήσει μια ομάδα που θα απαρτίζεται από κορυφαίους ποδοσφαιριστές αποβλέποντας στο να κατακτήσει ο σύλλογος κάθε υπάρχον τίτλο. Και τελικά ο Πέρεθ δικαιώθηκε στο έπακρο. Έφερε στην Ρεάλ παίκτες υψηλού επιπέδου που συνετέλεσαν καταλυτικά στο να ανέβει η Ρεάλ στην κορυφή της Ισπανίας και της Ευρώπης αποτελώντας φόβο και τρόμο για τον κάθε αντίπαλο. Η Ρεάλ είχε στην σύνθεση της μερικούς από τους σταρ του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Κασίγιας, Ρομπέρτο Κάρλος, Ζιντάν, Φίγκο, Ραούλ, Ρονάλντο.
Ίκερ Κασίγιας: Ο επί σειρά ετών φύλακας άγγελος της Ρεάλ Μαδρίτης
Είναι ένας από τους σπουδαιότερους τερματοφύλακες στην ιστορία της στρογγυλής θεάς και ο κορυφαίος αναμφίβολα της μακρόχρονης ιστορίας των «Μαδριλένων». Ο λόγος για τον Ίκερ Κασίγιας, τον φύλακα άγγελο της Ρεάλ Μαδρίτης αλλά και της εθνικής Ισπανίας που αποτελούσε δύσκολο αντίπαλο για να τον «νικήσει» οποισδήποτε επιθετικός άλλης ομάδας. πραγματοποίησε αρκετές εξαιρετικές επεμβάσεις στην καριέρα του και είναι ο σπουδαιότερος βάσει συμμετοχών και διακρίσεων πορτιέρο των 13 φορών πρωταθλητών Ευρώπης. Από όταν πρωτοήλθε στον σύλλογο μέχρι και την αποχώρησή του από την ισπανική ομάδα ήταν βασικός και αναντικατάστατος σχεδόν σε κάθε παιχνίδι της «Βασίλισσας» με ελάχιστες εξαιρέσεις. Την 1η Μαϊού σύσσωμος ο ποδοσφαιρικός πλανήτης μαθαίνει ότι ο Ίκερ Κασίγιας υπέστη έμφραγμα μυοκαρδίου με την ζωή του να απειλείται με κίνδυνο, Η Ρεάλ σαν ποδοσφαιρικός οργανισμός συγκλονίζεται και το διαδίκτυο κατακλύζεται πό μηνύματα συμπαράστασης στον Κασίγιας τόσο των φίλων της ισπανικής ομάδας όσο και συμπαικτών του σπουδαίο Ισπανού τερματοφύλακα. Τελικά όλα πήγαν καλά και ο Κασίγιας διέφυγε του κινδύνου. Όπως ήταν απόλυτα ωστόσο εύλογα βάσει της σοβαρότητας της περιπέτειας της υγείας του η συνέχεια της ποδοσφαιρικής του καριέρας ήταν ανέφικτη. Έτσι ο Ισπανός τεράστιος γκολκίπερ στις 15 Μαϊου του 2019 γνωστοποιεί στο ποδοσφαιρικό κοινό την απόφασή του να ρίξει τίτλοι τέλους στην τεράστια ποδοσφαιρική του καριέρα αγωνιζόμενος επί σειρά ετών στο υψηλότερο επίπεδο. Ένα τέλος, το οποίο σίγουρα δεν είχε ονειρευτεί ο ίδιος αλλά η ζωή είναι απρόβλεπτη και πάνω από όλα. Σε κάθε περίπτωση μιλάμε για έναν εξαιρετικό τερματοφύλακα που αναμφίβολα είναι εξαιρετικά δύσκολο στο εγγύς μέλλον να βρεθεί εφάμιλλός του.
Ρομπέρτο Κάρλος
Ασύλληπτο αριστερό πόδι, με το οποίο εκτελούσε τα φάουλ και πολύ συχνά από μακρινή απόσταση έστελνε την μπάλα στα δίχτυα του αντίπαλου τερματοφύλακα. Ο Ρόμπερτο Κάρλος μέχρι σήμερα μνημονεύεται ως ο κορυφαίος αριστερός μπακ που αγωνίστηκε ποτέ με την φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης και ένας εκ των σπουδαιότερων αριστερών μπακ που πέρασαν ποτέ από το ποδόσφαιρο. Το σουτ- δυναμίτης του Βραζιλιάνου ήταν χάρμα οφθαλμών για τους απανταχού ποδοσφαιρόφιλους ενώ ανεξίτηλα χαραγμένο έχει μείνει στην μνήμη των ανά τον κόσμο φίλων της στρογγυλής θεάς το μοναδικής ομαρφιάς χτύπημα φάουλ απέναντι στην εθνική Γαλλίας κατά την διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1998. Ο Ρομπέρτο Κάρλος στήνει την μπάλα λίγο μετά τον χώρο του κέντρο, παίρνει λίγα μέτρα φόρα και στέλνει την μπάλα στην αριστερή γωνία της εστίας του ανήμπορου να αντιδράσει Μπαρτέζ. Ένα από τα highlights της ιστορίας του ποδοσφαίρου με το σουτ του Βραζιλιάνου αριστερού οπισθοφύλακα της Ρεάλ Μαδρίτης να είναι ασύλληπτης ακρίβειας και δύναμης με την μπάλα με μιας να αναπαύεται στα δίχτυα της εστίας των «τρικολόρ». Ένα τέρμα που ο ποδοσφαιρικός πλανήτης δεν είναι δυνατό να ξεχάσει, ένα γκολ που απεικονίζει με τον πλέον ενδεικτικό τρόπο την μαγεία του ποδοσφαίρου.
Λουίς Φίγκο
Ο Πέρεθ με την ανάληψη της προεδρίας της Ρεάλ Μαδρίτης με αστραπιαίες κίνησεις απέκτησε τον Λουίς Φίγκο, ο οποίος σήμερα θεωρείται ένας από τους κορυφαίους δεξιούς πλάγιους επιθετικούς της ιστορίας του ποδοσφαίρου. Ο Φίγκο άφησε την Μπαρτσελόνα για να έρθει στην Ρεάλ, η οποία ξόδεψε το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 60.000.000 ευρώ στους ιθύνοντες των Καταλανών για να τον κάνει δικό της. Μια μεταγραφή γύρω από την οποία μέχρι και σήμερα έχει δημιουργηθεί μεγάλη συζήτηση με τους φιλάθλους της Μπαρτσελόνα να έχουν αναγάγει τον Φίγκο στον πιο μισητό παίκτη του συλλόγου, μην μπορώντας να διανοηθούν πως άφησε τους «μπλαουγκράνα» για να μετακομίσει στο αντίπαλο δέος, την Ρεάλ Μαδρίτης. Ο Πορτογάλος σπουδαίος δεξιός οπισθοφύλακας αγωνίστηκε στην Ρεάλ μέχρι το 2005 πραγματοποιώντας εξαιρετικές εμφανίσεις όντας βασικός και αναντικατάστατος στο δεξί άκρο της επίθεσης της «Βασίλισσα;ς».
Ράουλ
Ένας από τους ποδοσφαιριστές- σημαίες του συλλόγου είναι ο Ραούλ. Πρόκειται για μια εμβληματική φυσιογνωμία για την Ρεάλ Μαδρίτης με τον ισπανό εξαιρετικό σέντερ φορ, ο οποίος είχε μοναδική επαφή με τα αντίπαλα δίχτυα να λατρεύεται από τους οπαδούς των «μαδριλένων» και να μπαίνει στην καρδιά τους για όσα προσέφερε στον σύλλογο κατά την διάρκεια της θητείας του σε αυτόν. 16 ολόκληρα χρόνια αγωνίστηκε με την φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης κατακτώντας κάθε τίτλο στο διάβα του, πετυχαίνοντας εντυπωσιακά τέρματα ενώ έγινε από τα αγαπημένα «παιδιά» του «Σαντιάγο Μπερναμπέου». Μετά την Ρεάλ Μαδρίτης συνέχισε την λαμπρή ποδοσφαιρική του διαδρομή στην Γερμανία και συγκεκριμένα στην Σάλκε για να μετακομίσει στην συνέχεια στην Αλ Σαντ στο Κατάρ. Τέλος έπαιξε και για έναν ακόμα χρόνο στην Νιου Γιορκ Κόσμος.
Ντέιβιντ Μπέκαμ
Από το 2003 έως το 2007 ο ποδοσφαιρικός οργανισμός, ο οποίος ακούει στο όνομα Ρεάλ Μαδρίτης είχε την τεράστια τύχη να διαθέτει στις τάξεις του έναν τεράστιο ποδοσφαιριστή, τον Ντέιβιντ Μπέκαμ. O διεθνής Άγγλος δεξιός ακραίος επιθετικός με το εκπληκτικό δεξί πόδι ήρθε στην Ρεάλ από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, τον σύλλογο με τον οποίο έκανε πράγματα και θαύματα με το «project» της ισπανικής ομάδας να τον πείθει και να αφήνει το «Θέατρο των Ονείρων» για λογαριασμό των μερένχες. Με τη φανέλα των Μαδριλένων σημείωσε 13 γκολ σε 116 συνολικά εμφανίσεις, απολογισμός που σίγουρα θα μπορούσε να είναι καλύτερος δεδομένης της υψηλής του ποδοσφαιρικής του ποιότητας. Παρά το γεγονός ότι η θητεία του στην Ρεάλ δεν ήταν απόλυτα επιτυχημένη από άποψη των ατομικών του επιδόσεων ο Μπέκαμ χάρισε αρκετές στιγμές σπάνιας ποδοσφαιρικής ομορφιάς και μαγείας στους φιλάθλους των δεκατριών φορών πρωταθλητών Ευρώπης.
Ρονάλντο
Πρόκειται για το ποδοσφαιρικό φαινόμενο. Τον Βραζιλιανικής καταγωγής επιθετικό με την απίστευτη τεχνική κατάρτιση, ο οποίος «μύριζε» καλύτερα ενδεχομένως από οποιονδήποτε επιθετικό του πλανήτη εκείνης της περιόδου τα αντίπαλα δίχτυα. Εκπληκτικά τέρματα και ασσίστ ενέχονται στο παλμαρέ ενός εξαιρετικού ταλέντου, ίσως του κορυφαίου στο είδος του. Ένας πραγματικά με όλη την σημασία της λέξης διαστημικός επιθετικός, ο οποίος τόσο με την Ρεάλ Μαδρίτης όσο και και την Εθνική Βραζιλίας μεγαλούργησε με την καριέρα του να φτάνει στο απόγειο της ακμής του. Το 2002 ήρθε από την Ίντερ στην Ρεάλ έχοντας υποστεί δύο σοβαρότατους τραυματισμούς στο γόνατό του. Παρόλα αυτά αυτό δεν τον πτόησε. Απεναντίας τον πείσμωσε και αποτέλεσε ένα έξτρα κίνητρο για να αποδείξει στο κοινό των «Μαδριλένων» την απαράμιλλη ποιότητά του. Βέβαια ένας ποδοσφαιριστής με τα χαρακτηριστικά του Ρονάλντο δεν χρειάζεται να αποδείξει τίποτα και σε κανέναν ούτε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Μετά την Ρεάλ Μαδρίτης επέστρεψε επί ιταλικού εδάφους για την Μίλαν, στην οποία έμεινε για μια αγωνιστική σεζόν και μέχρι το 2011 αγωνίστηκε στη χώρα του και στην Κορίνθιας για να πέσουν οι τίτλοι τέλους, της καριέρας του, η οποία εάν δεν είχε ταλαιπωρηθεί από σοβαρούς τραυματισμούς είναι πάρα πολύ πιθανό να ήταν ακόμα σπουδαιότερη.
Ζινεντίν Ζίνταν
Ο νυν προπονητής του συλλόγου, Ζινεντίν Ζιντάν αγωνίστηκε στην Ρεάλ από to 2001 έως το 2006 πετυχαίνοντας 36 γκολ σε 156 συνολικά εμφανίσεις. Ένας ποδοσφαιριστής για τον οποίο μια κόλλα χαρτί είναι πρακτικά ανέφικτο να αποδώσει τις τεράστιες ποδοσφαιρικές του ικανότητες. Ο «Ζιζού» «ζωγράφιζε» εντός γηπέδου με την μπάλα να «κολλάει» στα πόδια, ως δείγμα της τρομερής του τεχνικής κατάρτισης. Η τεχνική κατάρτιση δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι μπορεί να συγκριθεί μόνο με τους δύο κορυφαίους ποδοσφαιριστές του αιώνα που διανύουμε, τους Λιονέλ Μέσι και Κριστιάνο Ρονάλντο. Highlight της θητείας του στους «μερένχες» αποτελεί αναντίρρητα το μοναδικής ομορφιάς τέρμα του απέναντι στην Λεβερκούζεν στον τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης το 2003. Ο Ρομπέρτο Κάρλος κάνει την σέντρα από την αριστερή όπως επιτίθενται πλευρά οι «μαδριλένοι» και ο Ζιντάν χαρίζει μια στιγμή ασύλληπτου ποδοσφαιρικού κάλλους στους φίλους του βασιλιά των σπορ. Σε κλάσματα του δευτερολέπτου γυρίζει το σώμα του 180 μοίρες και με το αριστερό πόδι του πιάνει έναεκπληκτικό σουτ στην κίνηση με την μπάλα να καταλήγει στα δίχτυα του Γερμανικού συλλόγου. Πρόκειται για ένα από τα ομορφότερα γκολ στην ιστορία της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης και ένα από τα εντυπωσιακότερα τέρματα του ποδοσφαίρου εν γένει.
Το 2006 έρχεται κατά τον ίδιο τον Ζιντάν η ώρα να κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσι και επτά χρόνια αργότερα πραγματοποιεί το νέο βήμα στην επαγγελματική του ζωή, την ενασχόλησή του με την προπονητική. Ο Ζιντάν αναλαμβάνει τις τύχες της αγαπημένης του Ρεάλ, του συλλόγου τον οποίο λάτρεψε και από τον οποίο λατρεύτηκε όσο λίγοι ποδοσφαιριστές του συλλόγου. Αρχίζει την προπονητική του πορεία από το πόστο του βοηθού και εν συνεχεία συνέχισε στην πρώτη ομάδα του συλλόγου, πανηγυρίζοντας ως προπονητής της Ρεάλ ένα πρωτάθλημα και 3 Τσάμπιονς Λιγκ!
Διακρίσεις
Η Ρεάλ Μαδρίτης είναι ο πιο πετυχημένος ποδοσφαιρικός σύλλογος της υφηλίου. Ένας ποδοσφαιρικός κολοσσός που κάθε δυνατό τίτλο που δύνανται να κατακτήσει μια ομάδα έχει κατακτήσει. Οι «Μαδριλένοι» έχουν δημιουργήσει την δική τους ηγεμονία στον βασιλιά των σπορ και θα χρειαστεί να περάσουν αρκετά χρόνια μέχρι κάποιος άλλος ποδοσφαιρικός σύλλογος να τους φτάσει για αρχή και στην συνέχεια να τους ξεπεράσει. 33 Πρωταθλήματα Ισπανίας, 13 UEFA Champions League, 4 διηπειρωτικά Κύπελλα. Και στις τέσσερις διαφορετικές προαναφερθείσες διοργανώσεις οι «μαδριλένοι» κατέχουν ρεκόρ τίτλων.
Η Ρεάλ, ο σύλλογος του 20ου αιώνα, ο καλύτερος Ευρωπαϊκός σύλλογος του 20ου αιώνα
Μεταξύ των πάμπολλων διακρίσεών της η Ρεάλ Μαδρίτης έχει ανακηρυχθεί και ως ο σύλλογος του 20ου αιώνα. Συγκεκριμένα στις 23 Δεκεμβρίου του 2000 η FIFA ανακηρύσσει την Ρεάλ Μαδρίτης ως τον « Σύλλογο του 20ου αιώνα» ( FIFA Club of 20th century, καθώς επίσης και ο «καλύτερος ευρωπαϊκός σύλλογος του 20ου αιώνα». Την τελευταία διάκριση την έδωσε η Διεθνής Υπηρεσία Ιστορίας και Στατιστικής του Ποδοσφαίρου στις 11 Μαϊου του 2010.
Παράλληλα με τα δύο παραπάνω βραβεία η Ρεάλ Μαδρίτης το 2004 κατέκτησε το τρόπαιο της Τιμής (Fifa Order of Merit), κάτι το οποίο ελάχιστοι γνωρίζουν. Το συγκεκριμένο βραβείο απονέμεται σε ποδοσφαιριστές ή συλλόγους με αφορμή την προσφορά τους στην Ποδοσφαιρική ένωση (Football Association).
Δύο σερί Uefa Champions League για τους «μερένχες» μέσα στον 21ο αιώνα!
Στις 4 Ιουνίου του 2017 στο «Γουέμπλει» η Ρεάλ συντρίβει με 4-1 την Γιουβέντους με μεγάλο πρωταγωνιστή τον συνήθη ύποπτο Κριστιάνο Ρονάλντο και με την κατάκτηση αυτή η ισπανική ομάδα γίνεται η πρώτη ομάδα στην ιστορία του ποδοσφαίρου, η οποία κατορθώνει να ανέβει δύο συνεχόμενες φορές στην κορυφή του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου κατά τον 21ο αιώνα.
Αναλυτικά η μακρά λίστα με όλα τα τρόπαια των «Μαδριλένων»
Πρωταθλήτρια (33): 1931–32, 1932–33, 1953–54, 1954–55, 1956–57, 1957–58, 1960–61, 1961–62, 1962–63, 1963–64, 1964–65, 1966–67, 1967–68, 1968–69, 1971–72, 1974–75, 1975–76, 1977–78, 1978–79, 1979–80, 1985–86, 1986–87, 1987–88, 1988–89, 1989–90, 1994–95, 1996–97, 2000–01, 2002–03, 2006–07, 2007–08, 2011–12, 2016-17
Κύπελλο Ισπανίας
Κυπελλούχος (19): 1905, 1906, 1907, 1908, 1917, 1934, 1936, 1946, 1947, 1961–62, 1969–70, 1973–74, 1974–75, 1979–80, 1981–82, 1988–89, 1992–93, 2010–11, 2013–14
Σούπερ Καπ Ισπανίας
Νικήτρια (11): 1988, 1989, 1990, 1993, 1997, 2001, 2003, 2008, 2012, 2017, 2019
Κόπα Έβα Ντουάρτε (Σούπερ Καπ Ισπανίας 1946–53)
Νικήτρια (1): 1947
Λιγκ Καπ Ισπανίας
Νικήτρια (1): 1984–85
Ευρωπαϊκές διοργανώσεις
Κύπελλο Πρωταθλητριών / ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ
Νικήτρια (13): 1955–56, 1956–57, 1957–58, 1958–59, 1959–60, 1965–66, 1997–98, 1999–2000, 2001–02, 2013–14, 2015–16, 2016–17, 2017-18
Κύπελλο ΟΥΕΦΑ
Κυπελλούχος (2): 1984–85, 1985–86
ΟΥΕΦΑ Σούπερ Καπ
Νικήτρια (4): 2002, 2014, 2016, 2017.
Παγκόσμιες διοργανώσεις
Διηπειρωτικό Κύπελλο
Νικήτρια (3): 1960, 1998, 2002
Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων ΦΙΦΑ
Νικήτρια (4): 2014, 2016, 2017, 2018
Όπως είναι απόλυτα εύλογο πέρα από εξαιρετικούς ποδοσφαιριστές από τον ποδοσφαιρικό κολοσσό που ακούει στο όνομα Ρεάλ Μαδρίτης πέρασαν και σπουδαίοι προπονητές. 118 χρόνια ιστορίας συμπληρώνει σήμερα η «Βασίλισσα», διάστημα κατά το οποίο πέρασαν από το τιμόνι του συλλόγου αρκετοί προπονητές, από τους οποίους ξεχώρισαν και συνέδεσαν το όνομα τους με τον σύλλογο κάποιοι περισσότεροι σε σύγκριση με άλλους. Το γεγονός αυτό οφείλεται στις επιτυχίες που σημείωσαν και τους τίτλους, τους οποίους κατέκτησαν με τον σύλλογο.
Συγκεκριμένα το top10 των «τιμονιέρηδων» αυτού του τεράστιου ποδοσφαιρικού κλαμπ είναι το παρακάτω:
10) Μπενίτο Φλόρο Σανθ (1992-1994): Πρόκειται για έναν εξαιρετικό προπονητή που είχε πρωτότυπες ιδέες παιχνιδιού. Προσέδωσε έναν ιδιαίτερο τρόπο παιχνιδιού στον ισπανικό σύλλογο. Χαρακτηριστικά της προπονητικής του τακτικής είναι τα παρακάτω: η στρατηγική του παιχνιδιού, τα στημένα και διάφορες τεχνικές και αναλύσεις των παιχνιδιών. Κατά το πέρασμά του από τους «μερένχες» κατέκτησε το Κύπελλο Ισπανίας το 1992 και το Σούπερ Καπ έναν χρόνο αργότερα.
9)Λουίς Μολόουνι (1974-1982, 1977-1979, 1985-1986): Ο Λουίς Μολόουνι αγωνίστηκε για 11 ολόκληρα χρόνια με την φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης. Αγωνιζόμενος με τα χρώματα της Ρεάλ Μαδρίτης κατέκτησε όλους τους σημαντικούς τίτλους, δηλαδή δύο πρωταθλήματα, ένα Κύπελλο κι ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο, Στην συνέχεια ανέλαβε χρέη προπονητή των «Μαδριλένων» και όσα κατέκτησε ως ποδοσφαιριστής πανηγύρισε και ως τεχνικός του τεράστιου ισπανικού συλλόγου. Πανηγύρισε την κατάκτηση τριών πρωταθλημάτων, δύο Κυπέλλων Ισπανίας και δύο συνεχόμενων Κυπέλλων Ουέφα. Σε 170 παιχνίδια ως τεχνικός της Ρεάλ Μαδρίτης είχε σημειώσει 100 νίκες .
8)Βουγιαντίν Μπόσκοφ (1979-1982): Ο σπουδαίος προπονητής Βουγιάντιν Μπόσκοφ εκτέλεσε χρέη προπονητή στην Ρεάλ Μαδρίτης για μια τριετία, από το 1979 έως το 1982. Στην παρθενική του κιόλας χρονιά οδήγησε στο νταμπλ την Ρεάλ. Το 1981 μετά από 15 ολόκληρα χρόνια, κάτι το οποίο δεν αρμόζει σε έναν σύλλογο με την λαμπρή ιστορία των «μαδριλένων» ο Μπόσκοφ στάθηκε αρωγός προκειμένου να επιστρέψει ο σύλλογος στον τελικό του του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Η Ρεάλ δεν τα κατάφερε ωστόσο στον τελικό, καθώς ηττήθηκε με 1-0 από την κραταιά εκείνη την περίοδο Λίβερπουλ χάρη σε τέρμα με φαλτσαριστό σουτ εντός περιοχής του Κένεντι.
7.Φάμπιο Καπέλο (1996-1997, 2006-2007): Ο Φάμπιο Καπέλο είναι αναμφισβήτητα ένας από τους σπουδαιότερους προπονητές του 21ου αιώνα και ένας από τους καλύτερους Ιταλούς ποδοσφαιριστές της φουρνιάς του. Έπειτα από πέντε γεμάτα χρόνια ως τεχνικός της Μίλαν ο Καπέλο άνοιξε μια νέα σελίδα στην προπονητική του σταδιοδρομία συμφωνώντας με τους ιθύνοντες της Ρεάλ Μαδρίτης προκειμένου να συνεχίσει στον ισπανικό σύλλογο την καριέρα του.
Την σεζόν 1996-1997 με τον Καπέλο στο πάγκο της η Ρεάλ έκοψε πρώτη το νήμα στο ισπανικό πρωτάθλημα. Ο Καπέλο την επόμενη χρονιά αποχώρησε από τον σύλλογο και αφού συνέχισε σε άλλους συλλόγους επανήλθε δέκα χρόνια αργότερα για να αναλάβει εκ νέου τις τύχες του συλλόγου. Αυτή την φορά κατά την σεζόν 2006-2007 που ήταν στον πάγκο της Ρεάλ κατέκτησε ξανά την κορυφή και ως επιστέγμασμα της εξαιρετικής του πορείας ως προπονητής του συλλόγου η FA, η Αγγλική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία τον κάλεσε προκειμένου να είναι ο νέος προπονητής της Εθνικής Αγγλίας.
6) Γιουπ Χάινκες (1997-1998): Γερμανικό αίμα στην Ρεάλ Μαδρίτηε κατά την διάρκεια της αγωνιστικής σεζόν 1997-11998 με τον τεράστιο και πολύμπειρο γερμανό Γιουπ Χάινκες να αναλαμβάνει τις τύχες του συλλόγου. Σε εγχώριο επίπεδο δεν κατέκτησε κάποιο τίτλο ωστόσο η χρονιά του σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί αποτυχημένη καθώς με τον Χάινκες στο πάγκο η Ρεάλ επιβλήθηκε με 1-0 της Γιουβέντους στον επί ολλανδικού εδάφους και συγκεκριμένα στο Άμστερνταμ τελικό του Champions League.
5) Λουίς Καρνίλια (1957-1959): Ο Λουίς Καρνίλια ήταν ο προπονητής της Ρεάλ Μαδρίτης για δύο αγωνιστικές σεζόν και συγκεκριμένα τις σεζόν 1957-1958 και 1958-1959. Με την τριάδα Ντι Στέφανο, Έκτορ Ριάλ και Φρανσίσκο ΄Χέντο να οργιάζει σαγηνεύοντας τους εκατομμύρια φιλάθλους της ισπανικής ομάδας ο Λουίς Καρνίλια πανηγύρισε δύο ευρωπακά τρόπαιο κατά τις δύο αγωνιστικές σεζόν που βρέθηκε στον πάγκο του συλλόγου. Το 1958 η Ρεάλ κατέκτησε το Κύπελλο Πρωταθλήτριων, όταν ύστερα από έναν γεμάτο συγκινήσεις και εναλλαγές συναισθημάτων η «Βασίλισσα» ξεπέρασε το εμπόδιο της Μίλαν με 3-2 και ανέβηκε στην κορυφή της Ευρώπης.
4) Λίο Μπενάκερ ( 1986-1989) :Στην τέταρτη θέση του Top10 προπονητών που πέρασαν από την Ρεάλ Μαδρίτης βρίσκεται ο Λίο Μπενάκερ. Βρέθηκε στο τιμόνι της ισπανικής ομάδας από το 1986 έως το 1989. Την περίοδο αυτή οι «μαδριλένοι» διέθεταν στις τάξεις τους ποδοσφαιριστής εγνωσμένης αξίας όπως οι Ούγκο Σάντσες, Εμίλιο Μπουντραγκένιο, Μίτσελ, Γκοντίγιο και Σαντσίς. Η Ρεάλ βρέθηκε στην κορυφή του ισπανικού ποδοσφαίρου και τις τρεις χρονιές ενώ αναφορικά με την πορεία επί Μπενάκερ στην Ευρώπη και τις τρεις αγωνιστικές σεζόν η πορεία του συλλόγου σταμάτησε στην ημιτελική φάση. Το 1988 η Αιντχόφεν ήταν αυτή που στέρησε από την Ρεάλ Μαδρίτης την ευκαιρία να προκριθεί σε έναν ακόμη τελικό και να διεκδικήσει ένα ακόμα τρόπαιο με την ομάδα του Γκους Χίντινγκ στον τελικό να επικρατεί της Μπενφίκα με 6-5 στα πέναλτι( 0-0 κ.ά) και να ανεβαίνει στην κορυφή του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, γεγονός το οποίο αναμφίβολα αποδεικνύει στον απόλυτο βαθμό ότι μόνο τυχαία δεν «πέταξε» εκτός συνέχειας της διοργάνωσης την Ρεάλ Μαδρίτης.
Βέβαια καθίσταται σαφές ότι η αποτυχία του Μπενάκερ στο τριετές πέρασμά του από τους «μαδριλένους» να οδηγήσει την ισπανική ομάδα στην κατάκτηση ενός ευρωπαϊκού τροπαίου δεν ισοδυναμεί με ανεπιτυχή θητεία στον σύλλογο. Η κατάκτηση ισάριθμων πρωταθλημάτων σε τρία χρόνια και οι ουκ ολίγες εντυπωσιακές ποδοσφαιρικές εμφανίσεις που προσέφερε στο φίλαθλο κοινό της τόσο στο σπίτι της, το «Santiago Bernabeu» όσο και στις εκτός έδρας αναμετρήσεις της η Ρεάλ του μέντορα Λίο Μπενάκερ καθιστούν πετυχημένη την θητεία του στον σύλλογο. Εξάλλου όταν κάποιος αναφέρεται στον Μπενάκερ γνωρίζει πολύ καλά ότι πρόκειται για έναν προπονητή, ο οποίος έφαγε με τα κουτάλια τους πάγκους προπονώντας πέρα από την Ρεάλ Μαδρίτης και τον Άγιαξ, έναν επίσης εξαιρετικά ιστορικό σύλλογο, την Φέγενορντ, βασική ανέκαθεν διεκδικήτρια της Erdivise καθώς και εθνικές ομάδες και συγκεκριμένες αυτές της Πολωνίας, της Ολλανδίας καθώς και της Σαουδικής Αραβίας.
Παράλληλα πέρα από τα τρία πρωταθλήματα Ισπανίας που κατέκτησε ο Μπενάκερ σε ισάριθμα χρόνια ως προπονητής της Ρεάλ Μαδρίτης οι «μερένχες» με τον Ολλανδό κολοσσό της προπονητικής, με την οποία και ασχολήθηκε 36 ολόκληρα χρόνια πανηγύρισαν την κατάκτηση ενός κυπέλλου Ισπανίας ( Copa Del Rey) την αγωνιστική σεζόν 1988-1989 καθώς επίσης και δύο σούπερ Καπ Ισπανίας ( Super Copa Espana) το 1988 και το 1989. Τέλος ο Ολλανδός θρύλος της προπονητικής κάθισε στον πάγκο του σπουδαιότερου ποδοσφαιρικού συλλόγου και το 1992 χωρίς ωστόσο να κατορθώσει να σημειώσει κάποια διάκριση ως τεχνικός της ομάδας και την επόμενη σεζόν αποτέλεσε παρελθόν.
3.Βιθέντε ντελ Μπόσκε (1999-2003): Ο Βιθέντε Ντελ Μπόσκε είναι ένας από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές και συνάμα προπονητές που πέρασαν μέχρι σήμερα από τον πιο πετυχημένο ποδοσφαιρικό κλαμπ. Συγκεκριμένα από το 1968 έως το 1984, 26 ολόκληρα χρόνια δηλαδή αγωνίστηκε με τα χρώματα των «μερένχες» σημειώνοντας 30 γκολ σε 445 συμμετοχές. Έμεινε στην ιστορία των «μαδριλένων» ως ένας εξαιρετικός αμυντικός μέσος που αποτέλεσε βασικό μέλος όλων των επιτυχιών που γνώρισαν κατά την διάρκεια των χρόνων που αγωνίστηκε οι «μαδριλένοι».
Ωστόσο το πέρασμά του από την Ρεάλ ως ποδοσφαιριστής ήταν μονάχα η αρχή. Από το 1984 ο Ντελ Μπόσκε έχοντας ολοκληρώσει την ποδοσφαιρική του καριέρα καταπιάνεται με την προπονητική. Αρχικά, έγινε προπονητής της Ρεάλ Μαδρίτης Β. Το 1994 και το 1996 είναι υπηρεσιακός προπονητής του συλλόγου και από το 1998-2003 πρώτος προπονητής με την Ρεάλ επί Ντελ Μπόσκε να γνωρίζει τεράστιες επιτυχίες.
Συγκεκριμέν ανέλαβε τα ηνία του συλλόγου την σεζόν 1998-1999 και παρέμεινε στον πάγκο της ισπανικής μέχρι την αγωνιστική σεζόν 2002-2003 κατακτώντας τα πάντα στο διάβα του. Ειδικότερα, κατά την διάρκεια της τετραετούς θητείας του πανηγύρισε ως προπονητής του συλλόγου επτά συνολικά τίτλους, 2 πρωταθλήματα Ισπανίας, δύο Champions League, 1 Σούπερ Καπ Ισπανίας, δύο Διηπειρωτικά τρόπαια. Το σημαντικότερο ωστόσο επίτευγμά του είναι από το 1998 έως το 2003 τα χρόνια δηλαδή θητείας του Ντελ Μπόσκε η αγωνιστική εικόνα της Ρεάλ ήταν μαγική με τον Ισπανό Ντελ Μπόσκε να δημιουργεί μια εξαιρετική ομάδα που «κατάπινε» κάθε αντίπαλη ομάδα. Η Ρεάλ αυτή την χρονική περίοδο δεν επέτρεψε σε κανέναν αντίπαλο να της στερήσει κάποιον από τους τίτλους τους οποίους διεκδικούσε. Με τον Ντελ Μπόσκε δηλαδή στον πάγκο της, η Ρεάλ Μαδρίτης σημείωσε τις μεγαλύτερες επιτυχίας της νεότερης ιστορίας της.
2) Χοσέ Βιγιαλόνγκα Γιορέντε (1954-1957): O Χοσέ Βιγιαλόνγκα Γιορέντε εκκίνησε την σταδιοδρομία του στην προπονητική από την Ρεάλ. ”Ρίχτηκε” δηλαδή με το καλημέρα στα βαθιά. Υπό τις οδηγίες του το 1956 η Ρεάλ ανεβαίνει για πρώτη φορά στην ιστορία της στην κορυφή της Ευρώπης με τον Γιορέντε σε ηλικία 36 ετών και 184 ημερών να γίνεται ο νεότερος προπονητής της ιστορίας, ο οποίος κατακτά ευρωπαϊκό τρόπαιο σε συλλογικό επίπεδο, φτάνοντας σε ένα τεράστιο επίτευγμα δεδομένης τόσο της νεαρής για την προπονητική ηλικία του όσο και του γεγονότος ότι δεν ανέλαβε τις τύχες ενός άσημου συλλόγου αλλά της Ρεάλ Μαδρίτης!
Την επόμενη χρονιά ο Γιορέντε οδήγησε την ισπανική ομάδα στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, του Κυπέλλου και του τότε Copa Latina το οποίο συμμετείχαν ομάδες από Γαλλία, Ιταλία, Πορτογαλία και Ισπανία με την αυλαία της θητείας του στον σύλλογο να πέφτει με ονειρικό τρόπο. Μετά την αποχώρησή του από τον σύλλογο ο Γιορέντε παρέμεινε στην Μαδρίτη μετακομίζοντας στην συμπολίτισσα και αντίπαλο της Ρεάλ, Ατλέτικο Μαδρίτης.
1.Μιγκέλ Μουνιόθ (1960-1974): Πρόκειται για τον πετυχημένο προπονητή της ιστορίας του συλλόγου, ο οποίος παρέμεινε και στον πάγκο της ομάδας περισσότερα χρόνια από οποιονδήποτε άλλον. συγκεκριμένα παρέμεινε στο τιμόνι του συλλόγου για 13 χρόνια και έξι μήνες κατακτώντας οποιονδήποτε τίτλο υπήρχε στο διάβα του. Το 1958 έδωσε την τελευταία ποδοσφαιρική του παράσταση στους ποδοσφαιρόφιλους και στην συνέχεια ανέλαβε τις τύχες της δεύτερης ομάδας του ισπανικού συλλόγου. Ύστερα από έναν χρόνο προήχθη στην πρώτη ομάδα της Ρεάλ κάνοντας το όνειρό του πραγματικότητα. Έγινε ο πρώτος που κατέκτησε το ευρωπαϊκό τόσο σαν ποδοσφαιριστής, όσο και σαν προπονητής, πήρε επίσης εννέα πρωταθλήματα, δύο Κύπελλα, δύο ευρωπαϊκά κι ένα Διηπειρωτικό. Ο σύλλογος έκανε τις παραγωγικότερες χρονιές του τόσο βάσει απόδοσης εντός αγωνιστικού χώρου όσο και βάσει των επιτυχιών και των διακρίσεών του. Μέχρι σήμερα αποτελεί με διαφορά από τον δεύτερο τον πιο πετυχημένο προπονητή της ιστορίας του συλλόγου.
Ζινεντίν Ζιντάν: Ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στην ιστορία του συλλόγου
Ο Ζινεντίν Ζιντάν έχει μείνει στην ιστορία ως ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιειστές που πέρασαν ποτέ από τον πιο πετυχημένο βάσει τροπαίων ποδοσφαιρικό κλαμπ της υφηλίου. Ο Ζιζού με το απαράμιλλο εκτόπισμα του, την εξαιρετική του τεχνική κατάρτιση, την μετριφροσύνη του εντός αλλά και εκτός αγωνιστικού χώρου κατόρθωσε να συγκεντρώσει για καλό λόγο τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του. Πέτυχε αρκετά μοναδικής ομορφιάς τέρματα με την φανέλα των «μερένχες», μεταξύ των οποίων ξεχωριστή θέση στην καρδιά των φιλάθλων του συλλόγου έχει το φανταστικό του τέρμα απέναντι στην Λεβερκούζεν στο πλαίσιο του τελικού της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης κατά την αγωνιστική περίοδο 2001-2002 πιάνοντας σουτ- οβίδα με το αριστερό εκμεταλλευόμενες την σέντρα ακριβείας από τα αριστερά του ποδοσφαιριστή θρύλου της Ρεάλ με το φονικό αριστερό πόδι Ρομπέρτο Κάρλος. Με την φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης πραγματοποίησε εντυπωσιακές εμφανίσεις ενώ το βιογραφικό του είναι γεμάτο από ουκ ολίγες ατομικές διακρίσεις. Ο εκπληκτικός Γάλλος μεσοεπιθετικός λάτρεψε και λατρεύτηκε από την Ρεάλ Μαδρίτης και μετά την απόσυρσή του ήταν αναμφισβήτητα αδύνατο να μην ασχοληθεί από κάποιο άλλο πόστο με τον σύλλογο, στον οποίο αγωνιζόμενος η καριέρα του έφτασε στο απόγειο της ακμής της.
Ο Ζιζού σηκώνει μανίκια ως προπονητής
Μια νέα σελίδα, ένα νέο κεφάλαιο άνοιξε στην μετά την ποδοσφαιρική του καριέρα ο Ζινεντίν Ζιντάν. Αφού έπεσαν οι τίτλοι τέλους της ποδοσφαιρικής του καριέρας με τον Ζιντάν να εγκαταλείπει γεμάτος την ποδοσφαιρική του δράση ο Γάλλος άρχισε την ενασχόλησή του με την προπονητική. Συγκεκριμένα, από τις 25 Ιουνίου του 2014 έως τις 4 Ιανουαρίου του 2016 ο Γάλλος αναλαμβάνει το τιμόνι της Ρέαλ Καστίγια, της δεύτερης ομάδας της Ρεάλ Μαδρίτης δηλαδή. Ο απολογισμός του αυτό τον ενάμισι χρόνο που κάθισε στον πάγκο της δεύτερης ομάδας των 13 φορών πρωταθλητών Ευρώπης είναι αρκετά ικανοποιητικός. Σε 57 συνολικά αναμετρήσεις Ο Ζιζού ως τεχνικός της Ρεάλ Καστίγια είχε 27 νίκες, 16 ισοπαλίες και 14 ήττες. Τα παραπάνω στατιστικά αντιστοιχούν σε ποσοστό νικών 45,61 %. Επίσης η δεύτερη ομάδα των «μερένχες» πέτυχε επί ημερών του Ζιντάν 88 τέρματα με παθητικό 58. Επιθετικά λοιπόν πετούσαν φωτιές τα ταλέντα της ισπανικής ομάδας.
Αφού αποχώρησε από τον πάγκο της Ρεάλ Καστίγια ήγγικεν η ώρα για τον Ζιντάν κάνει το τεράστιο βήμα στην προπονητική του σταδιοδρομία και να γίνει ο προπονητής του συλλόγου, με την φανέλα του οποίου έκανε τεράστια ποδοσφαιρική καριέρα. Ο «Ζιζού» στις 4
Ρεάλ Μαδρίτης
- Τσάμπιονς Λιγκ: 2015-2016, 2016-2017, 2017-2018
- Σούπερ Κύπελλο Ευρώπης: 2016,2017
- Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων: 2016,2017
- Πρωτάθλημα Ισπανίας: 2016-2017
- Σούπερ Κύπελλο Ισπανίας: 2017
Οι διακρίσεις του Ζινεντίν Ζιντάν ως ποδοσφαιριστής της Ρεάλ Μαδρίτης
Οι τίτλοι, οι οποίοι κατέκτησε ως ποδοσφαιριστής της Ρεάλ Μαδρίτης ο Ζιντάν είναι οι παρακάτω:
Πρωτάθλημα Ισπανίας: 2002-2003
Τσάμπιονς Λιγκ: 2001-2002
Διηπειρωτικό Κύπελλο: 2002
Σούπερ Κύπελλο Ευρώπης: 2002