Ο Γένρικ Ντούντεκ κλείνει 47 χρόνια ζωής. Ο Σλοβενικής καταγωγής πρώην τερματοφύλακας θα μνημονεύεται αενάως στην μνήμη των απανταχού οπαδών της Λίβερπουλ για την εξαιρετική του εμφάνιση στον τελικό των «θαυμάτων» της Κωνστναντινούπολης το 2005 και συγκεκριμένα για την καθοριστικής σημασίας απόκρουση στην ψυχοφθόρα διαδικασία των πέναλτι χαρίζοντας στην Λίβερπουλ το πέμπτο ευρωπαϊκό τρόπαιο της ιστορίας της στέλνοντας τους φίλους των «Reds» στον έβδομο ουρανό.
Ο Αντρέι Σεβτσένκο αστοχεί από τα έντεκα βήματα με τον Ντούντεκ να του λέει μεγαλοπρεπέστατο όχι και να προκαλεί εύλογα φρενίτιδα ενθουσιασμού στις τάξεις των φικάθλων του συλλόγου του Merseyside. Η Λίβερπουλ κατακτά το πέμπτο ευρωπαϊκό της τρόπαιο της ιστορίας της με τον Ντούντεκ να βάζει βαθιά και πλατιά την υπογραφή του σε αυτή την εποποιία των «Reds» που πέτυχαν κατά πολλούς την σπουδαιότερη ανατροπή, η οποία έχει ποτέ σημειωθεί στον βασιλιά των σπορ από τη στιγμή που πρωτοεμφανίστηκε και μέχρι και τις μέρες μας σαγηνεύει τους θεατές.
Αφετηρία της ποδοσφαιρικής διαδρομής του Ντούντεκ είναι η Κονκόρντια Κνούροβ, στην οποία θα αγωνιστεί από το 1991 έως το 1995 με απολογισμό 119 συμμετοχές, οι οποίες είναι αρκετές, εάν λάβει κανείς υπόψιν του το γεγονός ότι αγωνίστηκε στον συγκεκριμένο σύλλογο από τα 18 έως τα 23 του έτη. Εν συνεχεία μετακομίζει στην Τίχι, ομάδα της γενέτειράς του, της Πολωνίας, στην οποία παραμένει για έναν χρόνο αγωνιζόμενος σε 15 συνολικά παιχνίδια.
Πρώτο σημαντικό βήμα ανέλιξης της καριέρας του η μεταγραφή του στην Φέγενορντ
Τρίτος κατά σειρά ποδοσφαιρικός σταθμός του Ντούντεκ αποτελεί το ολλανδικό πρωτάθλημα και συγκεκριμένα η Φέγενορντ. Ο Ντούντεκ παίρνει μια πολλά υποσχόμενη μεταγραφή σ’ έναν από τους ιστορικότερους και πιο πετυχημένους βάσει τίτλων ολλανδικό ποδοσφαιρικό σύλλογο.
Την πρώτη του χρονιά ο Ντούντεκ παρακολουθεί καθήμενος στον πάγκο τα παιχνίδια της Φέγενορντ.Τις τέσσερις επόμενες ωστόσο αγωνιστικές σεζόν που παρέμεινε στην Φέγενορντ αγωνίστηκε βασικός σε όλα τα πρωταθλήματα της Eredivise. Την σεζόν 1998-1999 ο Ντούντεκ πανηγυρίζει τον πρώτο του τίτλο ως πορτιέρο της Φέγενορντ. Το 2000 έχει ήδη συμπληρώσει δύο χρόνια στον σύλλογο και ως επιστέγασμα των εντυπωσιακών του εμφανίσεων κερδίζει το Dutch Golden Shoe, το Ολλανδικό Χρυσό Παπούτσι δηλαδή, γινόμενος ο πρώτος ξένος ποδοσφαιριστής, στον οποίο απονέμεται το εν λόγω βραβείο.
Στις 26 Αυγούστου του 2001 αγωνίζεται για τελευταία φορά με τα χρώματα του Φέγεορντ στην αναμέτρηση για το Ολλανδικό πρωτάθλημα απέναντι στον Άγιαξ, ολοκληρώνοντας την καθ’ όλα επιτυχημένη πορεία του στον σύλλογο, από το Ρότερνταμ, η οποία αποτέλεσε το έναυσμα για να αρχίσει να συστήνεται στο ποδοσφαιρικό κοινό.
Μετά την Φέγενορντ τον Αύγουστο του 2001 ο Ντούντεκ μετακομίζει στην Λίβερπουλ. Στον πάγκο των πεντάκις πρωταθλητών Ευρώπης εκείνη την χρονική περίοδο βρισκόταν ο Τζέραρντ Χούλιερ. Άμεσα ο Ντούντεκ έπεισε τον τεχνικό της ομάδας του Mereyside να του δώσει φανέλα βασικού αντικαθιστώντας τον Σάντεφ Γουέστερβελντ, ο οποίος μέχρι εκείνο το χρονικό σημείο βρισκόταν διαρκώς κάτω από τα γκολποστ της Λίβερπουλ.
Με την Λίβερπουλ η καριέρα του φτάνει στο απόγειο της ακμής της
Κατά την παρθενική του χρονιά στην Λίβερπουλ ο Ντούντεκ με τα ουκ ολίγα clean sheet του( την διατήρηση δηλαδή της εστίας του ανέπαφης) και στα εξαιρετικές του εμφανίσεις βοηθάει σε σημαντικό βαθμό τον σύλλογο να τερματίσει στην δεύτερη θέση του βαθμολογικού πίνακα πίσω από την πρωταθλήτρια και κυπελλούχο εκείνη την αγωνιστική σεζόν Άρσεναλ του Αρσέν Βενγκέρ. Ο Πολωνός γκολκίπερ των «κόκκινων» κάνει μια σταθερότατη και πολύ καλή σεζόν και ως ηθική αμοιβή αυτής βρίσκεται μαζί με τους Όλιβερ Καν και Τζιαλουίτζι Μπουφόν το βραβείου του καλύτερου τερματοφύλακα της σεζόν.
Την επόμενη αγωνιστική περίοδο ο Ντούντεκ στο πρωτάθλημα δεν πραγματοποιεί καλές εμφανίσεις και
φέρει ευθύνη σε αρκετά τέρματα που δέχεται η Λίβερπουλ. Στον τελικό ωστόσο του League Cup θα βρει τον παλιό καλό του εαυτό και θα συμβάλλει καταλυτικά στο να κατακτήσει η Λίβερπουλ τον τίτλο νικώντας στον τελικό την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον. Μάλιστα αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ο Ντούντεκ ψηφίστηκε στο τέλος της αναμέτρησης, το οποίο βρήκε την Λίβερπουλ να πανηγυρίζει την κατάκτηση του τροπαίου ως πολυτιμότερος παίκτης του τελικού, το επονομαζόμενο βραβείο Man of the Match.
Η Κωνσταντινούπολη ήταν η πόλη, η οποία φιλοξένησε τον τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης το Μάϊο και συγκεκριμένα στις 25 Μαιου του 2005. Λίβερπουλ και Μίλαν απόλυτα δίκαια βάσει του αγωνιστικού προσώπου, το οποίο παρουσίασαν από την αρχή μέχρι το τέλος της διοργάνωσης έφτασαν μέχρι τον τελικό υποσχόμενος έναν τελικό, ο οποίος θα κρατούσε αμείωτο το ενδιαφέρον των απανταχού ποδοσφαιρόφιλων. Μια σύγκρουση δύο ποδοσφαιρικών κολοσσών με διακύβευμα την κορυφή της Ευρώπης.
Η Μίλαν με τον πολύπειρο από το πέρασμά του από τους πάγκους κορυφαίων ευρωπαϊκών συλλόγων, Κάρλο Αντσελότι διέθετε στο ρόστερ της ποδοσφαιριστές εγνωσμένης αξίας και απαράμιλλης ποιότητας όπως οι Ντίντα, Νέστα, Μαλντίνι, Καφού, Ζέεντορφ, Πίρλο, Κακά, Κρέσπο, Σεφτσένκο, Γκατούζο, Κακά. Στην αντίπερα όχθη, η Λίβερπουλ με τον ισπανό Ράφα Μπενίτεφ στον πάγκο της και αρκετούς εξαιρετικούς ποδοσφαιριστές ( Χίπια, Κάραγκερ, Τζέραρντ, Τσάμπι Αλόνσο, Χάρι Κιούελ, Μπάρος έμοιαζε ικανή να θέσει υπό αμφισβήτηση τον τίτλο του φαβορί, της ομάδας δηλαδή, η οποία έχει τον πρώτο λόγο για την κατάκτηση του βαρύτιμου τροπαίου. Οι «κόκκινοι» προκρίθηκαν σε τελικό της κορυφαίας σε επίπεδο συλλόγων διοργάνωσης 20 ολόκληρα χρόνια μετά το Χέιζελ. Απεναντίας, η Μίλαν μέσα σε τρία χρόνια έφτασε για δεύτερη φορά μέχρι τον τελικό και βάσει ρόστερ είχε τον άτυπο τίτλο του φαβορί.
Με το καλημέρα της αναμέτρησης ο Πάολο Μαλντίνι άνοιξε το σκορ για τους ροσονέρι ενώ μέχρι το 44’ ο Κρέσπο είχε σκοράρει δις για το 3-0, σκορ με το οποίο οι δύο ομάδες πήραν την άγουσα για τα αποδυτηρία. Η εικόνα της αναμέτρησης έδινε την εντύπωση ενός τελικού- παράστασης για έναν ρόλο με την Μίλαν για ένα ημίχρονο να έχει κάνει ό,τι θέλει την άμυνα της Λίβερπουλ. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι κατά το διάλειμμα διάρκειας δεκαπέντε λεπτών στα αποδυτήρια ο Γκατούζο φιλούσε το τρόπαιο, γεγονός το οποίο φανερώνει το πόσο σίγουρο μετά το 3-0 των πρώτων σαράνταπεντε λεπτών θεωρούσαν οι ποδοσφαιριστές της Μίλαν την κατάκτηση του τροπαίου με τα μεγάλα αυτιά.
Οι «κόκκινοι» ωστόσο δεν είχαν πει ακόμα την τελευταία τους λέξη και έφεραν τα πάνω- κάτω στο δεύτερο ημίχρονο. Στο 54’ ο αρχηγός Στίβεν Τζέραρντ δίνει το σύνθημα για μια επική ανατροπή βρίσκοντας δίχτυα με έξοχη κεφαλιά ύστερα από καλοζυγισμένη σέντρα του Ρίσε από τα αριστερά. Ο αρχηγός της Λίβερπουλ δεν πρόλαβε καλά καλά να βρει δίχτυα και ως εμβληματικός ποδοσφαιριστής που είναι αμέσως ύψωσε τα χεριά προς τις κερκίδες όπου και βρίσκονταν οι φίλοι των «Reds» κάνοντάς τους νεύμα να σπρώξουν με την φωνή τους την Λίβερπουλ στην ανατροπή της εις βάρος της κατάστασης. Στο 56’ ο Σμίσερ με ευθύβολο σουτ νίκησε τον ανήμπορο να αντιδράσει Ντίντα αναπτερώνοντας τις ελπίδες της Λίβερπουλ για ανατροπή του ρου του τελικού. Μέσα σε δύο μόλις λεπτά το 3-0 της Μίλαν έγινε 3-2 με την Λίβερπουλ να δείχνει εντός αγωνιστικού χώρου περίσσιο πάθος. Με την συμπλήρωση μιας ώρας παιχνιδιού ήρθε και τρίτο γκολ για την ομάδα του Ράφα Μπενίτεθ με τον Τζέραρντ να πατάει περιοχή και τον Τζενάρο Γκατούζο να τον ανατρέπει εντός περιοχής και τον άρχοντα του τελικού να Μεχόντο Γκονζάλεζ ν καταλογίζει την εσχάτη των ποινών. Την εκτέλεση της παράβασης ανέλαβε ο Τσάμπι Αλόνσο με τον εγκεφαλικό αμυντικό μέσο των «Reds» να καλείται να ευστοχήσει από τα έντεκα βήματα για να ισοφαρίσει και επί της ουσίας να βάλει για τα καλά την Λίβερπουλ στον κόλπο της διεκδίκησης του τροπαίου!
Ο Ισπανός είδε τον Ντίντα αρχικά να του λέει όχι. Εντούτοις στην συνέχεια με προβολή από κοντά νίκησε τον θρυλικό Βραζιλιάνο πορτιέρο φέρνοντας το παιχνίδι στα ίσια. Όπως είναι απόλυτα εύλογο ντελίριο ενθουσιασμού ακολούθησε στις κερκίδες του Ataturk Stadium με την Λίβερπουλ να μοιάζει σε εκείνο το χρονικό σημείο της συνάντησης ικανή στο έπακρο να πραγματοποιήσει μια επική ανατροπή, η οποία ες αεί θα μνημονεύεται τόσο από τους φιλάθλους της όσο και από τους απανταχού ποδοσφαιρόφιλους. Η Μίλαν δέχεται τεράστιο σοκ καθώς από εκεί που έλεγχε απόλυτα την αναμέτρηση βλέπει να γκρεμίζονται όσα με τόσο ιδρώτα έχτισε μέσα σε ελάχιστα λεπτά.
Το συγκρότημα του Κάρλος Αντσελότι εν τέλει βρίσκει πάλι το καλό αγωνιστικό πρόσωπο, το οποίο έδειξε στο πρώτο ημίχρονο. Ο Κακά από πλεονεκτική θέση δεν μπορεί να νικήσει τον Ντούντεκ ενώ λίγα λεπτά αργότερα αναντίρρητα καταγράφεται στο φιλμ της αναμέτρησης η σπουδαιότερη ευκαιρία του τελικού της 25ης Μαϊου του 2005, του επονομαζόμενου και ως τελικού των «θαυμάτων». Συγκεκριμένα στην παράταση με τον Σεφτσένκο, τον σπουδαίο Ουκρανό επιθετικό από το ενάμισι περίπου μέτρο να μην μπορεί να νικήσει τον Ντούντεκ με τον γκολκίπερ της Λίβερπουλ να του λέει μεγαλοπρεπέστατο όχι δείχνοντας σπουδαία ρεφλέξ ενώ στο 118’ του τελικού πάλι ευρισκόμενος σε πλεονεκτική θέση δεν μπορεί να στείλει την μπάλα στα δίχτυα της εστίας του Σλοβένου, η οποία και καταλήγει απελπιστικά άουτ. Έτσι η Μίλαν σπαταλά μοναδικές και συνάμα ανεπανάληπτες ευκαιρίες για να ανακτήσει το προβάδισμα και ουσιαστικά να βρει το χρυσό γκολ που θα της χάριζε το τρόπαιο με τα μεγάλα αυτιά. Και αφού η ομάδα του Κάρλος Αντσελότι δεν μπορεί να βρει δίχτυα τελικά την πληρώνει και μάλιστα πολύ ακριβά από την επτάψυη Λίβερπουλ. Μετά το πέρας των 120 αγωνιστικών λεπτών μοιραία ο τελικός οδηγείται στην ψυχοφθόρα μα απόλυτα καθοριστική διαδικασία των πέναλτι. Εκεί η ψυχραιμία των ποδοσφαιριστών της ομάδας του Ράφα Μπενίτεθ σε άρρηκτο συνδυασμό με την εκπληκτική απόδοση του Ντούντεκ «σφραγίζουν» το ποδοσφαιρικό έπος, το οποίο σημειώνει η Λίβερπουλ. Ο Ντούντεκ αποδεικνύεται ο ήρωας του τελικού της Πόλης, του τελικού των θαυμάτων στέλνοντας τους φιλάθλους του συλλόγου του Merseyside στο έβδομο ουρανό!
Συμπερασματικά, ο Ντούντεκ έχει μείνει στην μνήμη των φίλων της Λίβερπουλ ως το πρόσωπο του τελικού της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης κατά την διάρκεια της αγωνιστικής σεζόν 2004-2005 συμβάλλοντας τα μέγιστα στο να γραφτεί αυτή η ποδοσφαιρική εποποιία και να ανέβει η Λίβερπουλ για έκτη φορά στην ένδοξη ιστορία της στο έβερεστ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
