Η Δώρα Γκουντούρα μπορεί να είναι μόλις 24 ετών αλλά ήδη έχει προσθέσει στο παλμαρέ της σπουδαίες ατομικές διακρίσεις με το μέλλον να προμηνύεται λαμπρό για την ελληνίδα πρωταθλήτρια της ξιφασκίας. Το ταλέντο της είναι πρόδηλο ενώ η προσήλωσή της στους ατομικούς στόχους και οι σκληρές πολύωρες προπονήσεις αποτελούν τεκμήρια της ωριμότητάς και της θέλησης να φτάσει η καριέρα της στο απόγειο της ακμής της. Αποτελεί μια από τις πιο χρυσές ελπίδες της ελληνικής ξιφασκίας.
Το 2019 κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Βουδαπέστης, σηματοδοτώντας την μεγαλύτερη επιτυχία που έχει γνωρίσει η ελληνική ξιφασκία τα τελευταία 120 χρόνια ενώ το 2020 πάλι το χάλκινο μετάλλιο στο «Acropolis Cup». Παράλληλα βρίσκεται μια ανάσα από την επίτευξη του μεγάλου στόχου της , ο οποίος δεν είναι άλλος από την πρόκριση στους Ολυμπιακούς αγώνες του Τόκιο, οι οποίοι αναμένεται εξαιτίας της πανδημίας του κορονοϊού να λάβουν χώρα το καλοκαίρι του 2021. Η νεαρή φέρελπις πολλά υποσχόμενη αθλήτρια της σπάθης μίλησε στο sportsmagazino.gr για την απόφασή της να ασχοληθεί με την ξιφασκία, τις σημαντικότερες στιγμές της μέχρι τώρα καριέρας της ενώ εξήρε την σχέση της με τον προπονητή της Θανάση Δελενίκα, την οποία χαρακτήρισε οικογενειακή. Επιπλέον, δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο αφού ρίξει τους τίτλους τέλους της καριέρας της ως αθλήτριας της ξιφασκίας να καταπιαστεί με την προπονητική.
Αναλυτικά τα όσα δήλωσε η 24χρονή Ρεθυμνιώτισσα αθλήτρια της ξιφασκίας στο sportsmagazino.gr:
1)Πως αποφάσισες να ξεκινήσεις την ενασχόλησή σου με την ξιφασκία; Σε μύησε κάποιος στο άθλημα;
«Το ότι ξεκίνησα το άθλημα της ξιφασκίας οφείλεται σε ένα τυχαίο περιστατικό. Είχαμε πάει εκδρομή με το σχολείο στο άλσος της περιοχής μου (Νέα Φιλαδέλφεια) εκείνη την μέρα ο δήμος είχε παρουσίαση μη διαδεδομένων αθλημάτων ( χόκεϊ επί χόρτου, τοξοβολία) και μέσα σε αυτά ήταν και η ξιφασκία. Ο κύριος ο οποίος έκανε την παρουσίαση μου πρότεινε να ξεκινήσω και έτσι από Σεπτέμβρη πήγα στον σύλλογο της ΑΕΚ να δω τι είναι αυτή η ξιφασκία που μέχρι τότε δεν είχα ξανά ακούσει. Ο λόγος που έμεινα αρχικά στο άθλημα δεν ήταν γιατί με συνεπήρε αυτό που λέμε ξιφασκία, ήμουν σε μικρή ηλικία και ούτε μπορούσα να αντιληφθώ καλά καλά που χρησιμεύουν όλα αυτά που κάνουμε. Ο λόγος που έμεινα ήταν ο προπονητής μου και το ευχάριστο κλίμα που είχε δημιουργήσει στην προπόνηση. Περνούσα καλά και αυτό ήταν το πιο ισχυρό κίνητρο για να πάω και την επόμενη ημέρα».
2)Ποια είναι κατά την γνώμη σου η κορυφαία έως τώρα στιγμή της καριέρας σου;
«Θα πω χωρίς δεύτερη σκέψη το Παγκόσμιο πρωτάθλημα γυναικών στην Βουδαπέστη. Δεν είναι μόνο γιατί είναι ένα αποτέλεσμα που δεν έχει ξανά γίνει από την χώρα μας αλλά κυρίως γιατί μου έδωσε πολύτιμους βαθμούς και με έκανε να πιστεύω στο όνειρο της Ολυμπιάδας».
3)Η Βάσω Βουγιούκα στα 32 της χρόνια εγκατέλειψε την ενεργό δράση έχοντας το παλμαρέ της αρκετές διακρίσεις. Ποια η σχέση σου μαζί της. Σε έχει επηρεάσει και αν ναι σε τι βαθμό; Σε συμβουλεύει γενικά ως πιο έμπειρη;
«Δυστυχώς λόγω ηλικιακής διαφοράς την Βάσω την έζησα λίγα χρόνια ως συναθλήτρια μου. Παρόλα αυτά ήταν ένα άτομο που με τα αποτελέσματα της και τον χαρακτήρα της ενέπνεε πολλά παιδιά και μέσα σε αυτά ήμουν και εγώ. Προσωπικές επαφές δεν έχουμε καθώς τα τελευταία χρόνια ζει στο εξωτερικό».
4)Υπάρχει κάποιο πρότυπο αθλήτριας της ξιφομαχίας για εσένα;
«Σαν παιδί όταν βλέπεις γύρω σου μεγάλες αθλήτριες θέλεις να μοιάσεις σε όλες. Όπως είπα και παραπάνω η Βάσω για έμενα ήταν πηγή έμπνευσης γιατί έκανε κάτι που είναι σχεδόν ακατόρθωτο “Πρωταθλητισμό στην Ελλάδα” Κάπου στην εφηβεία αποφάσισα ότι θέλω να αφήσω την δική μου σφραγίδα στο άθλημα, δεν θέλω να μοιάσω σε καμία θέλω μόνο να παίξω ξιφασκία υψηλού επιπέδου».
5)Ο κορονοϊός σήμανε την αναβολή των Ολυμπιακών Αγώνων, οι οποίοι θα γίνουν το 2021. Βρίσκεσαι μια ανάσα από την πρόκριση στην τελική φάση. Βλέπεις στον ορίζοντα μια ακόμα σπουδαία διάκριση στο παλμαρέ σου;
«Πρώτα απ όλα πέρα από τους ολυμπιακούς και κάθε άλλη μεγάλη διοργάνωση σημασία έχει η υγεία όλων και πως θα την διασφαλίσουμε. Προσπαθώ κάθε φορά να εκπληρώνω έναν έναν τους στόχους μου. Για αρχή θέλω να κλειδώσω την πρόκριση μου και μετά θα δουλέψω ακόμα πιο σκληρά για να σταθώ αντάξια στην πίστα των Ολυμπιακών αγώνων».
6)Με τον Θανάση Δελενίκα η συνεργασία σας φαίνεται αρμονική. Πες μου δύο λόγια για την επαγγελματική σχέση σας;
«Την σχέση μου με τον προπονητή μου Θανάση Δελενίκα δεν θα την έλεγα αρμονική αλλά οικογενειακή. Κανένας αθλητής δεν μπορεί να φτάσει ψηλά κατά την γνώμη μου χωρίς την στήριξη ενός καλού προπονητή. Και καλό προπονητή δεν σε κάνει μόνο η γνώση του αθλήματος αλλά και η διαχείριση του ίδιου του αθλητή. Οπότε αν αυτή την στιγμή διαβάζει την συγκεκριμένη συνέντευξη θα ήθελα να δει αυτό το τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ που είναι λίγο μπροστά σε όλα αυτά που μου έχει προσφέρει τα τελευταία δώδεκα χρόνια».
7)Βλέπεις να υπάρχουν ταλέντα στη ξιφασκία; Καλλιεργείται γενικά η αγάπη για ένα όχι τόσο δημοφιλές σε σχέση με άλλα αθλήματα;
«Φυσικά και υπάρχουν ταλέντα στην ξιφασκία. Και είμαι σίγουρη ότι υπάρχει αγάπη για το άθλημα για αυτό και πολλοί αθλητές συνεχίζουν. Αγάπη για όσους δεν είναι εντός του αθλήματος δεν νομίζω ότι υπάρχει διότι δεν υπάρχει η κατάλληλη προβολή. Πράγμα που ελπίζω να αλλάξει μελλοντικά και να δώσει την ευκαιρία σε όλους να γνωρίσουν κάτι καινούργιο».
8)Σ κέφτεσαι τον εαυτό σου στο μέλλον ως προπονήτρια ξιφασκίας;
«Είναι κάτι το οποίο θα μου άρεσε και το έχω σαν σκέψη στο μυαλό μου, αλλά προς το παρόν απολαμβάνω τον δρόμο της αθλήτριας και παίρνω όσες περισσότερες γνώσεις έχει να μου προσφέρει».
9) Ποιοι είναι οι μελλοντικοί σου στόχοι; Σε λίγα χρόνια που φαντάζεσαι τον εαυτό σου στο άθλημα της ξιφασκίας;
«Αυτό που φαντάζομαι είναι τον εαυτό μου να παίρνει μέρος σε δύο Ολυμπιάδες αυτή και την επόμενη, είναι ένα όνειρο που ελπίζω να γίνει πραγματικότητα. Τα υπόλοιπα πιστεύω θα έρθουν με την σειρά τους χωρίς βιασύνες. Αυτό που θέλω ως Δώρα είναι φεύγοντας από το άθλημα να έχω βοηθήσει την ξιφασκία να πάει ένα βήμα παραπέρα με κάθε τρόπο».
10) Πώς έζησες όλο αυτό το διάστημα την πρωτόγνωρη κατάσταση που δημιουργήθηκε στον αθλητισμό εξαιτίας του κορονοιου πως έκανες τις προπονήσεις σου;
«Ήταν μια πάρα πολύ δύσκολη κατάσταση για όλους μας αλλά νομίζω ότι ο καθένας μας το διαχειρίστηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και βγήκαμε όλοι πιο δυνατοί από αυτό. Το πιο δύσκολο κομμάτι στην περίοδο της καραντίνας ήταν η πλήρη αποχή από την προπόνηση, πράγμα το οποίο δεν ήταν δυνατόν να συνεχιστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα ακόμα και αν ακυρώθηκαν οι ολυμπιακοί αγώνες. Δουλειά που έχεις κάνει τόσους μήνες χάνεται μέσα σε λίγες μέρες χωρίς προπόνηση. Ήμασταν σε καθημερινή επικοινωνία με τον προπονητή μου και μου έβγαζε προγράμματα τα οποία τα εκτελούσα η στο σπίτι η στην ταράτσα του σπιτιού μου όποτε μου το επέτρεπε ο καιρός».
11) Ποια είναι η δυσκολότερη αντίπαλος που έχεις συναντήσει στην μέχρι τώρα καριέρα σου;
«Η πιο δύσκολη αντίπαλος που έχω συναντήσει μέχρι στιγμής στην καριέρα μου είναι η Δώρα Γκουντούρα και το δύσκολο κομμάτι του να διαχειριστείς τον εαυτό σου όταν όλα γύρω σου δυσκολεύουν και εσύ πρέπει να συνεχίσεις να αγωνίζεσαι. Η δυσκολία για εμένα έχει να κάνει με το πως μαθαίνεις το εαυτό σου να σκέφτεται και να αγωνίζεται. Οι κινήσεις της ξιφασκίας μαθαίνονται για να κερδίσεις και τον πιο δύσκολο αντίπαλο αλλά το πως να πιστεύεις στο εαυτό σου και να μάχεσαι πρέπει να το ψάξεις εσύ ο ίδιος για να το βρεις μέσα σου».
