Σαν σήμερα πριν από 120 χρόνια ιδρύθηκε ο Άγιαξ, ο σπουδαιότερος Ολλανδικός σύλλογος όλων των εποχών και ένας από τους μεγαλύτερους συλλόγους της ιστορίας του ποδοσφαίρου, από την στιγμή που εφευρέθηκε ο βασιλιάς των σπορ. Τρομεροί ποδοσφαιριστές, μεταξύ των οποίων και η ποδοσφαιρική ιδιοφυία που ακούει στο όνομα Γιοχάν Κρόιφ, σπουδαίοι προπονητές, ένα επιβλητικό γήπεδο που αποτέλεσε τν χώρο όπου ο Αίαντας χάρισε απλόχερα στους φιλάθλους του καθώς και στους απανταχού ποδοσφαιρόφιλους μοναδικές ποδοσφαιρικές παραστάσεις, αρκετοί τίτλοι τόσο σε εγχώριο όσο και σε διεθνές επίπεδο περιλαμβάνονται στο παλμαρέ αυτού του ποδοσφαιρικού συλλόγου- κολοσσού.
Ο Άγιαξ γνωστός και ως Αίαντας
Το προσωνύμιο με το οποίο είναι γνωστός αυτό το σπουδαίο ποδοσφαιρικό κλαμπ είναι Αίαντας. Πρόκειται για τον Αίαντα τον Τηλεμώχιο, τον βασιλιά της Σπάρτης και ήρωα του Τρωικού πολέμου, ενός εκ των σπουδαιότερων γεγονότων που σφράγισαν την αρχαία ελληνική ιστορία. Είχε θεϊκή καταγωγή τόσο από τον πατέρα όσο και από την μητέρα. Στην Ιλιάδα ο Αίαντας ο Τηλεμώχιος είναι γνωστός για την ακατάβλητη δύναμή του και αυτό αποδεικνύεται με τον πλέον εμφανή τρόπο καθώς μόνο ο Αχιλλέας τον ξεπερνά σε δύναμη.
Ο γνωστός τοις πάσι επικός ποιητής, Όμηρος παρουσιάζει τον Αίαντα τον Τηλεμώχιο με μεγάλη συχνότητα και διηγείται πολλά κατορθώματά του. Ο Αχιλλέας κατά τον Τρωικό πόλεμο θύμωσε και αποσύρθηκε στην σκηνή του και αυτός που βγήκε μπροστά και σήκωσε πάνω του το βάρος του πολέμου ήταν ο Αίαντας, ο οποίος μονομάχησε με τον Έκτορα με την μάχη να βγαίνει ισόπαλη και τους δύο μονομάχους να ανταλλάσουν δώρα. Μετά τον θάνατο του Αχιλλέα οι Ατρείδες έδωσαν το όπλο του στον Οδυσσέα. Αυτή η στάση προκάλεσε την οργή του Αίαντα, ο οποίος τους όρμησε προκειμένου να τους σκοτώσει. Δεν είχε σώας τας φρένας και ορμώντας σε ένα κοπάδι με πρόβατα αρχίζοντας να τα σκοτώνει καθώς νόμιζε ότι χτυπάει τους αντιπάλους του. Τελικά συνήλθε αλλά ήταν ήδη πολύ αργά. Όταν συνειδητοποίησε τι έκανε, αυτοκτόνησε από την ντροπή του.
Η ίδρυση του Άγιαξ
Η 18η Μαρτίου του 1900 είναι η γενέθλιος ημέρα του Αίαντα. Ο Άγιαξ αυτή την ημερομηνία ιδρύεται και με το πέρασμα των χρόνων κυριαρχεί τόσο σε εγχώριο όσο και σε διεθνές επίπεδο. Ως απόρροια αυτού στην σύγχρονη εποχή θεωρείται ο σπουδαιότερος βάσει τίτλων σύλλογος του ολλανδικού ποδοσφαίρου και ένας από τους δημοφιλέστερους συλλόγους της στρογγυλής θεάς.
Το έβδομο ποδοσφαιρικό κλαμπ της Ευρώπης σύμφωνα με την Παγκόσμια Ομοσπονδία Στατιστικών
Η Παγκόσμια Ομοσπονδία Στατιστικών, η οποία στην γλώσσα του ποδοσφαίρου είναι γνωστή ως IFFHS κατατάσσει τον Άγιαξ στην έβδομη θέση του πιο πετυχημένου συλλόγου της Ευρώπης κατά τον 20ο αιώνα, στατιστικό στοιχείο, το οποίο αναντίρρητα δείχνει το μέγεθος του Ολλανδικού συλλόγου, ο οποίος τον 20ο αιώνα πανηγύρισε ουκ ολίγες επιτυχίες.
Τα πρώτα χρόνια του Αίαντα
Το 1894 έγινε μια πρώτη απόπειρα για την ίδρυση του Άγιαξ, η οποία δεν στέφθηκε επιτυχώς. Συγκεκριμένα εμφανίστηκε μια ομάδα με το όνομα football club of Ajax, η οποία επιβίωσε για ελάχιστα χρόνια. Στα προσεχή χρόνια και συγκεκριμένα στις 18 Μαρτίου του 1900 οι Φλόρις Στέμπελ, Κάρελ Σίρερ και Γιόχαν Ντάμπε ιδρύουν τον σύλλογο. 11 χρόνια αφότου ο τεράστιος αυτός ποδοσφαιρικός σύλλογος ιδρύθηκε έλαβε χώρα ο προβιβασμός του κλαμπ στην πρώτη κατηγορία της Ολλανδίας. Προπονητής του συλλόγου εκείνο το χρονικό διάστημα ήταν ο Τζακ Κίρβαν, ο οποίος είχε μείνει στην λαμπρή ιστορία του συλλόγου ως ο πρώτος επίσημος τεχνικός του συλλόγου.
Περίεργο και ταυτόχρονα άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι η εμφάνιση του Αίαντα ήταν άσπρη με κόκκινες ρίγες και μαύρο σορτσάκι. Την ίδια επακριβώς εμφάνιση είχε η Σπάρτα Ρότερνταμ και το γεγονός αυτό κατέστησε αδήριτη ανάγκη να αλλάξει εμφάνιση ο πιο πετυχημένος ολλανδικός ποδοσφαιρικός σύλλογος. Η φανέλα παρέμεινε άσπρη, το σορτσάκι από μαύρο έγινε λευκό ενώ μια μεγάλη κόκκινη ρίγα συνόδευε την φανέλα. Αυτή είναι και μέχρι τις μέρες η εμφάνιση με την οποία αγωνίζεται ο Ολλανδικός σύλλογος.
Ο Άγιαξ δεν κατόρθωσε από τα πρώτα χρόνια να εδραιωθεί στην κορυφή του Ολλανδικού ποδοσφαίρου. Ο Αίαντας χρειάστηκε να αγωνιστεί μια αγωνιστική σεζόν στην δεύτερη κατηγορία του Ολλανδικού ποδοσφαίρου. Την σεζόν 1913-1914 συγκεκριμένα η ολλανδική ομάδα υποβιβάστηκε στην δεύτερη κατηγορία του Ολλανδικού ποδοσφαίρου, κάτι που δηλώνει με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο ότι ο δρόμος για την έλευση των επιτυχιών δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα αλλά έπειτα από πολλή προσπάθεια και τον ερχομό των κατάλληλων ανθρώπων για τον σύλλογο, προπονητών, βοηθών, ιατρών, ποδοσφαιριστών ο Άγιαξ άρχισε να μεγαλουργεί και να είναι σήμερα ένας από τους σπουδαιότερους και πλέον δημοφιλέστερους ποδοσφαιρικούς συλλόγους της υφηλίου.
Η επιστροφή στα σαλόνια του ολλανδικού ποδοσφαίρου δεν αργεί και πολύ για τον Άγιαξ καθώς την αμέσως επόμενη σεζόν (1914-1915), ο Άγιαξ επιστρέφει στην πρώτη κατηγορία του Ολλανδικού ποδοσφαίρου. Η επιστροφή του Αίαντα είναι δυναμική. Κατακτάει δύο σερί πρωταθλήματα Ολλανδίας, το 1915 και το 1916. Όπως είναι ιστορικά γνωστό από το 1914-1918 διήρκησε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος και η εμπόλεμη κατάσταση, η οποία επικρατούσε στάθηκε εμπόδιο στο να αναγνωριστούν και να κατοχυρωθούν τα δύο πρωταθλήματα του Άγιαξ. Το 1917 και ενώ ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν σε εξέλιξη ο Άγιαξ αναδείχθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία του Κυπελλούχος Ολλανδίας. Ο εν λόγω τίτλος δεν είχε την ίδια κατάληξη με τα δύο συνεχόμενα πρωταθλήματα, τα οποία κατέκτησε αλλά δεν αναγνωρίστηκαν εξαιτίας της επικρατούσας εμπόλεμης κατάστασης εν μέσω Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Επεξηγηματικά το Κύπελλο Ολλανδίας του 1917 αποτέλεσε τον πρώτο από τους πάμπολλους τίτλους που θα κατακτήσει στο πέρασμα των ετών αυτός ο ποδοσφαιρικός κολοσσός. Το 1918 και το 1919 η ολλανδική ομάδα κατέκτησε το πρωτάθλημα, χωρίς να ηττηθεί από καμία αντίπαλη ομάδα, ένδειξη αναμφίβολα της καθολικής υπεροχής του έναντι των αντιπάλων του.
Νέα εποχή για τον Άγιαξ μετά την απόσυρση του Ρέινολντς
Μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα ο Άγιαξ είχε εδραιώσει την κυριαρχία του επί ολλανδικού εδάφους δίνοντας το έναυσμα για να αρχίσει να δημιουργείται μια αυτοκρατορία στο Ολλανδικό ποδοσφαιρικό στερέωμα. Ο Αίαντας έχει κατακτήσει κατά σειρά μέχρι εκείνη την χρονική περίοδο 5 εθνικά, 8 περιφερειακά πρωταθλήματα ενώ αγωνίζεται και στο δικό του γήπεδο, στοιχείο εξαιρετικά σημαντικά για έναν επιτυχημένο σύλλογο, κάτι το οποίο ίσχυε στην περίπτωση του Αίαντα.
Οι αρκετές αυτές εντός συνόρων επιτυχίες του Άγιαξ έφεραν την υπογραφή του προπονητή του συλλόγου, Τζακ Ρέινολντς. Ο τεχνικός του Αίαντα, ο οποίος πιστώνεται σημαντικό μέρος των μέχρι το 1950 επιτυχιών της ομάδας έριξε τους τίτλους τέλους της προπονητικής του καριέρας και ο Άγιαξ όπως είναι απόλυτα εύλογο μπήκε σε μια νέα αν μη τι άλλο μεταβατική περίοδο. Μια προσαρμοστική περίοδος στα νέα δεδομένα που διαμορφώνονταν μετά την ολοκλήρωση της σπουδαίας προπονητικής σταδιοδρομία του Τζακ Ρέινολντς ήταν προ των πυλών για τον σπουδαίο αυτό ποδοσφαιρικό σύλλογο, ο οποίος έψαχνε να βρει τα πατήματά του διάγοντας μια περίοδο αναδόμησης. Χρειάστηκαν μερικά χρόνια για να επιστρέψει δριμύτερος στο ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι ο Αίαντας αλλά όταν εν τέλει ο σύλλογος ανοικοδομήθηκε έφτασε στο απόγειο της ακμής του με την ‘’ανοικοδόμηση’’ του συλλόγου να υλοποιείται με απόλυτη επιτυχία.
Το φαινόμενο Κρόιφ απογειώνει τον Άγιαξ
Απίστευτος τεχνίτης, ηγέτης τόσο εντός όσο και εκτός αγωνιστικού χώρου, εκπληκτικό χάρισμα στο να κάνει κινήσεις με την μπάλα αλλά και χωρίς αυτήν. Όλα τα παραπάνω στοιχεία περιγράφουν με τον πλέον γλαφυρό τρόπο τον Γιόχαν Κρόιφ, έναν από τους σπουδαιότερους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών. Ο ιπτάμενος Ολλανδος, προσωνύμιο το οποίο και του αποδόθηκε ελέω των μοναδικών του ποδοσφαιρικών ικανοτήτων φόρεσε την φανέλα του Άγιαξ το 1964 και παρέμεινε στις τάξεις του συλλόγου μέχρι το 1973. Επί ημερών του ο σύλλογος μεσουρανούσε, έφτασε δηλαδή στο απόγειο της ακμής του, προσθέτοντας αρκετά τρόπαια στο παλμαρέ του ενώ ο Κρόιφ ως επιστέγασμα και ανταμοιβή των ποδοσφαιρικών παραστάσεων που χάρισε απλόχερα στους φιλάθλους του Αίαντα σαγηνεύοντάς τους κέρδισε αρκετά ατομικά βραβεία.
Το 1963 η Αιντχόφεν σκορπάει στους πέντε ανέμους Άγιαξ επικρατώντας με το εμφατικό 5-2 του Αίαντα, υποχρεώνοντάς τον στην πιο βαριά ήττα της μέχρι τότε ιστορίας της ομάδας! Το αστέρι του ολλανδικού συλλόγου εκείνη την περίοδο, το οποίο άκουγε στο όνομα Γιόχαν Γκρουτ αποχώρησε από την ομάδα για λογαριασμός ενός εκ των βασικών αντιπάλων του Άγιαξ, την Φέγενορντ. Η απώλεια του Γκρουτ ήταν πασιφανής και αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ο σύλλογος κατά την αγωνιστική περίοδο 1964-1965 βρέθηκ μια ανάσα από το να υποβιβαστεί για δεύτερη φορά στην ιστορία του μετά την αγωνιστική σεζόν 1913-1914, η έναρξη της οποίας είχε βρει τότε τον Άγιαξ στην δεύτερη κατηγορία του Ολλανδικού ποδοσφαίρου.
Σε αυτή την δύσκολη αλλά όχι πρωτόγνωρη για τον σύλλογο περίοδο το τιμόνι του συλλόγου ανέλαβε ο Ρίνουλς Μίχελς. Από την πρώτη του κιόλας σεζόν ως προπονητής του ολλανδικού ποδοσφαιρικού κλαμπ έδωσε χρόνο στο νεαρό φέρελπι και πολλά υποσχόμενο νεαρό άσσο του συλλόγου, ονόματι Γιόχαν Κρόιφ, ο οποίος έμελλε να χαράξει με χρυσά γράμματα το όνομά του δίπλα στην ιστορία όχι μόνο του Άγιαξ αλλά και εν γένει του βασιλιά των σπορ.
Από την πρώτη του κιόλας εμφάνιση ο Κρόιφ έκανε στο έπακρο αισθητή την παρουσία του στους φιλάθλους του Άγιαξ και έδειξε ότι το άστρο του είναι δυνατό να λάμψει. Σήμερα δεν είναι λίγοι φίλοι του αθλήματος της στρογγυλής θεάς, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι ο Γιόχαν Κρόιφ είναι ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής που ανέδειξε το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.
Ο Μίχελς με τον ερχομό του στον σύλλογο αναλαμβάνει σημαντικές πρωτοβουλίες για να επιτύχει όλους τους στόχους που έχει αυτός θέσει επί τάπητος. Συγκεκριμένα δίνει ενεργό ρόλο στον Κρόιφ και εν συνεχεία εισηγείται χωρίς δεύτερη σκέψη την επιστροφή στον σύλλογο του Γκρουτ. Παράλληλα, υπέγραψε με τον Αίαντα ο γκολκίπερ Γκερτ Μπας. Ο Ολλανδρός τεχνικός του Άγιαξ δημιούργησε ένα εντυπωσιακό παζλ ποδοσφαιριστών με τους παίκτες του σπουδαιότερου ποδοσφαιρικού συλλόγου της Ολλανδίας να αποδίδουν με τρομερή αποτελεσματικότητα εντός αγωνιστικού χώρου το πλάνο του Μίχελς. Ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο απέδωσαν οι ποδοσφαιριστές του Αίαντα ρίχνοντας στον κανναβάτσο όλους ανεξαιρέτως τους αντιπάλους, τους οποίους συνάντησαν στον δρόμο τους. Τα κύρια χαρακτηριστικά του τρόπου παιχνιδιού του Άγιαξ ήταν: οι διαρκείς κινήσεις στον χώρο σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του γηπέδου. Δεν υπάρχει μια καθορισμένη διάταξη: φέρει ειπέιν 4-4-2, 4-3-3, 3-5-2 κλπ.
Το 1967 ο Άγιαξ προσέθεσε ένα ακόμη πρωτάθλημα Ολλανδίας στην πλούσια τροπαιοθήκη του με την επίθεση του Ολλανδικού συλλόγου να πετάει φωτιές με 122 γκολ επιθετικό απολογισμό, στατιστικό, το οποίο συνιστά ρεκόρ επίθεσης Ολλανδικού συλλόγου το εγχώριο πρωτάθλημα, το οποίο καμία ομάδα δεν έχει κατορθώσει μέχρι σήμερα να καταρρίψει. Ο Κρόιφ βασικό και αναντικατάστατο μέλος αυτής της εκπληκτικής φουρνιάς ποδοσφαιριστών του Άγιαξ πέτυχε 33 γκολ σε ηλικία μόλις 20 ετών με το μέλλον του αναμφισβήτητα να προμηνύεται λαμπρό.
1969 ο Αίαντας για πρώτη φορά στην ιστορία του σε τελικό ευρωπαϊκού πρωταθλήματος
Δύο χρόνια μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος το 1967 η εκπληκτική αυτή φουρνιά ποδοσφαιριστών του Αίαντα κατόρθωσε για πρώτη φορά στην ιστορία της να προκριθεί σε τελικό Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Απέναντι στον Άγιαξ βρέθηκε η κραταιά και κορυφαία ομάδα του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου Μίλαν με τους «ροσονέρι» να επικρατούν με το εμφατικό 4-1 του Άγιαξ αλλά την ολλανδική ομάδα παρά την ευρεία ήττα μόνο θετικά να αποκομίζει από εκείνη την σεζόν, καθώς με μια ομάδα με ιδιαίτερα νεαρό μέσο ηλικίας κατόρθωσε να προκριθεί στον τελικό του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, στοιχείο, το οποίο δείχνει το μέλλον, το οποίο είχε να χαράξει μπροστά της αυτή η Ολλανδική ποδοσφαιρική φουρνιά.
Παράδοση άνευ όρων στην ανωτερότητα της Μίλαν
Η Μίλαν εκείνη την σεζόν ήταν διαστημική, διαθέτοντας ένα αξιοζήλευτο ρόστερ, το οποίο κάθε προπονητής θα ήθελε να έχει στα χέρια του. Ο βιρτουόζος επιθετικός Τζιάνι Ριβέρα, ο οποίος διακρινόταν για την έφεση του στο σκοράρισμα στέρησε από τον Άγιαξ του τρομερού 20χρονού Κρόιφ την κορυφή του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου με την Μίλαν να κατακτά το δεύτερο Κύπελλο πρωταθλητριών της ιστορίας της. Είχε βεβαίως προηγηθεί για τον ιταλικό σύλλογο η κατάκτηση του Πρωταθλήματος Ευρώπης προ έξι ετών, το 1963. Η Μπενφίκα του θρυλικού Εουσέμπιο ηττήθηκε με 2-1 από την Μίλαν με τον εκπληκτικό Αλταφίνι να πετυχαίνει δύο τέρματα στο 58’ και στο 69’ και τους «ροσονέρι» να απαντούν στο τέρμα του Εουσέμπιο στο 19ο λεπτό, το οποίο προσωρινά είχε δώσει προβάδισμα στον πορτογαλικό σύλλογο.
Ο τελικός του 1969 διεξήχθη στο γήπεδο της Ρεάλ Μαδρίτης, «Santiago Bernabeu», με τους «ροσονέρι» να κάνουν το τέλειο παιχνίδι και να μην αφήνουν κανένα περιθώριο αντίδρασης στον Άγιαξ, ο οποίος διέθετε στην σύνθεσή της τον Γιόχαν Κρόιφ, τον ιπτάμενο Ολλανδό, ο οποίος ήταν μόλις 20 ετών ευρισκόμενος στην αρχή της λαμπρής καριέρας που πραγματοποίησε τα επόμενα χρόνια. Η Μίλαν διέσυρε με 4-1 τον Άγιαξ με τον Πράτι να σημειωνει χατ-τρικ κσι ον Σορμάνι να πετυχαίνει το τέταρτο γκολ του ιταλικού συλλόγου βάζοντας το κερασάκι στην τούρτα και σφραγίζοντας την κατάκτηση του δευτέρου κυπέλλου πρωταθλητριών της Μίλαν. Ο Άγιαξ είχε μειώσει σε 3-1 με σκόρερ τον Βάσοβιτς με την συμπλήρωση μιας ώρας παιχνιδιού.
Έπεται η ομάδα- θρύλος του Αίαντα
Η ήττα με κάτω τα χέρια από την Μίλαν στον τελικό φαίνεται πως πείσμωσε παρά την απογοήτευση τον Άγιαξ. Την επόμενη χρονιά ο Άγιαξ ξεκινά μια νέα προσπάθεια για να πρωταγωνιστήσει στο ευρωπαϊκό. Προς επίρρωση αυτού ο Ολλανδικός σύλλογος αποκτά πρωτοκλασσάτους ποδοσφαιριστές, ικανούς να κάνουν εντός αγωνιστικού χώρου την διαφορά και να οδηγήσουν τον Άγιαξ στον δρόμο των επιτυχιών και συγκεκριμένα στην κορυφή της Ευρώπης. Ο πρώτος σκόρερ της Ολλανδίας Ντιν Φαν Ντάικ και οι μέσοι Τζέρι Μίρεν και Νίκο Ράιντερς υπογράφουν στον Αίαντα.
Ο σύλλογος διαρκώς ανεβαίνει αγωνιστικά και δείχνει ικανός για το βήμα παραπάνω στην Ευρώπη. Την σεζόν 1969-1970 ο Άγιαξ πετυχαίνει 100 γκολ, κατακτά το πρωτάθλημα και την επόμενη χρονιά οι κόποι του Ολλανδικού κλαμπ αποδίδουν καρπούς. Ο Άγιαξ στο Γουέμπλει επικρατεί 2-0 του Παναθηναϊκού κατακτώντας το πρώτο κύπελλο πρωταθλητριών της ιστορίας του. To 1971 αποτελεί δηλαδή χρονιά- ορόσημο στην ιστορία του συλλόγου με τον Αίαντα να ανεβαίνει για πρώτη φορά στην ιστορία του το Κύπελλο πρωταθλητριών.
Έχοντας κατακτήσει το Κύπελλο Πρωταθλητριών ο Μίχελ αποχωρεί από τον πάγκο της ομάδας δίνοντας την θέση του στον Στέφαν Κόβακς. Ράιντερς και Βάσοβιτς αποτελούν επίσης παρελθόν ενώ το 1972 το ίδιο κάνει και ο δεινός σκόρερ Φαν Ντάικ.
Παρά τις σημαντικές και απότομες αλλαγές που φέρνουν οι αποχωρήσεις βασικών μονάδων του Ολλανδικού συλλόγου ο Άγιαξ συνεχίζει να πρωταγωνιστεί και επί δύο συναπτά έτη κατακτά το Κύπελλο Πρωταθλητριών. Το 1972 επιβάλλεται 2-0 της Ίντερ επί ολλανδικού εδάφους και συγκεκριμένα στο Ρότερνταμ 
ενώ το 1973 νικάει έναν ακόμη ιταλικό σύλλογο, την Γιουβέντους επικρατώντας με 1-0 στον μεγάλο τελικό, ο οποίος έλαβε χώρα στο Βελιγράδι. 
Και τις δύο αυτές χρονιές, το 1972 και το 1973 αρχιτέκτονας των δύο συνεχόμενων κατακτήσεων και κατ’ επέκταση του αν μη τι άλλο σπουδαίου αυτού επιτεύγματος του Αίαντα ήταν μια εμβληματική φυσιογνωμία για τον σύλλογο, ο Στέφαν Κόβατς, ο οποίος ακολούθησε τον τρόπο του παιχνιδιού του Μίχελς. Ο Αίαντας πλέον καθιερώνεται για τα καλά στην κορυφή του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
Η φυγή του Κρόιφ το 1973 δημιουργεί νέα δεδομένα
Ο Κρόιφ το καλοκαίρι του 1973 αποχωρεί από τον Άγιαξ με την Μπαρτσελόνα να αποτελεί τον νέο του ποδοσφαιρικό σταθμό. Με τον Κρόιφ στις τάξεις αλλά και άλλους απαράμιλλης ποιότητας ποδοσφαιριστές ( Σαρ, Σούρμπιερ, Χάλσχοφ, Μπλάκενμπουργκ, Κρολ, Σούρεντονγκ) κέρδισε σπουδαίους ποδοσφαιρικούς συλλόγους, όπως η Ρεάλ Μαδρίτης, η Ίντερ, η Γιουβέντους, η Μπάγερν Μονάχου, η Άρσεναλ, η Ιντεπεντιέντε. Οι νεότερες ποδοσφαιρικές γενιές δεν είχαν την δυνατότητα να δουν εξ’ ιδίοις όμμασι τον τρομερό Άγιαξ της διετίας (1971-1973). Όσοι ωστόσο ήταν τυχεροί και πρόλαβαν να θαυμάσουν την ομάδα χάρμα οφθαλμών συτών των δύο ετών τονίζουν ότι πρόκειται για μια από τις καλύτερες φουρνιές ποδοσφαιριστών που πέρασαν ποτέ από τον βασιλιά των σπορ καθηλώνοντας τους ποδοσφαιρόφιλους. Ο Ολλανδικός ποδοσφαιρικός κολοσσός μέσω του ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου γνώρισε αυτές τις τεράστιες επιτυχίες και έφτασε στο απόγειο της ακμής του.
Η επιστροφή του Άιαντα στους τίτλους θα πάρει μερικά χρόνια
Μετά από τις τα ουκ ολίγα τρόπαια, τα οποία πρόσθεσε στην τροπαιοθήκη του ο Άγιαξ ο σύλλογος για κάποια χρόνια δεν θα συνεχίσει στο ίδιο μήκος κύματος, να κατακτά δηλαδή τον ένα τίτλο πίσω από τον άλλο. Συγκεκριμένα μετά την επιτυχημένη τριετία ο Άγιαξ διάγει μια μίνι αγωνιστική κρίση με τον σύλλογο να έχει πτωτική πορεία. Το 1977 ωστόσο αυτή η περίοδος ντεφομαρίσματος ανήκει στο παρελθόν με τον Αίαντα να κατακτά το πρωτάθλημα, πανηγυρίζοντας 5 πρωταθλήματα και 4 Κύπελλα Ολλανδίας. Ωστόσο η ολλανδική ομάδα αγνοεί την ευρωπαϊκή επιτυχία.
Η αποχή από τις ευρωπαϊκές διακρίσεις ολοκληρώνεται δέκα χρόνια αργότερα, το 1987 δηλαδή. Βέβαια έξι χρόνια νωρίτερα έχει προηγηθεί η επιστροφή του 34χρονού μπαρουτοκαπνισμένου από την πολυετή του παρουσία στα γήπεδα γνωστού με το προσωνύμιο «ιπτάμενος Ολλανδός» Γιόχαν Κρόιφ. Επιπροσθέτως από την δεύτερη ομάδα του συλλόγου, την γνωστή και ως Άγιαξ Β’ προωθούνται στην πρώτη ομάδα ταλέντα, τα οποία έως τότε ουδείς γνώριζε. Πρόκειται για τους Μάρκο Φαν Μπάστεν, Γέσπερ Όλσεν και Φραν Ράικαρτ, τρεις ποδοσφαιριστές, οι οποίοι προϊόντους του χρόνου θα έχουν καταλυτική συνεισφορά στον νέο κύκλο επιτυχιών του ολλανδικού συλλόγου και θα εξελιχθούν από άσημα ταλέντα σε παίκτες- θρύλους του Άγιαξ.
1987: Ο Άγιαξ φοράει ξανά το ευρωπαϊκό του κοστούμι
Το 1987 ο ευρωπαίος Άγιαξ επιστρέφει δυναμικά. Μετά από δέκα χρόνια μακριά από ευρωπαϊκές διακρίσεις και τίτλους ο Αίαντας. Οι Ολλανδοί πραγματοποιούν πολύ καλή πορεία στο Κύπελλο Κυπελλούχων και κατορθώνουν να προκριθούν στον τελικό της διοργάνωσης. Απέναντι του στον μεγάλο τελικό ο Αίαντας θα τεθεί αντιμέτωπος με την Λοκομοτίβ Λειψίας. Ο «αστέρας» του Άγιαξ, ο οποίος ακούει στο όνομα Γιόχαν Κρόιφ δεν ξεκίνησε βασικός, έμεινε στον πάγκο αλλά αυτό δεν άλλαξε επ’ ουδενί την τακτική του Άγιαξ με τον επιθετικό τρόπο παιχνιδιού, το γνωστό στην γλώσσα του ποδοσφαίρου ως ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο να εκτελείται αριστουργηματικά από τους ποδοσφαιριστές του Αίαντα. Η ολλανδική ομάδα κατέκτησε το Κύπελλο Κυπελλούχων, το οποίο μάλιστα ήταν και το πρώτο στην ιστορία της νικώντας με 1-0 την σκληροτράχηλη Λοκομοτίβ Λειψίας, η οποία στάθηκε αξιοπρεπέστατα στον αγωνιστικό χώρο κοιτάζοντας στα μάτια τον πανίσχυρο Άγιαξ. Το μοναδικό τέρμα του τελικού σημείωσε με την συμπλήρωση είκοσι αγωνιστικών λεπτών με καρφωτή κεφαλιά ο Μάρκο Φαν Μπάστεν.
Σε αντιδιαστολή με την Ευρώπη ο Άγιαξ δεν στάθηκε ικανός να δώσει συνέχεια στην επί ολλανδικού εδάφους κυριαρχία του με το γεγονός αυτό να φέρνει ντόμινο εξελίξεων στο στρατόπεδο της ολλανδικής ομάδας. Ο σύλλογος αδυνατεί να διακριθεί σε εγχώριο επίπεδο, κάτι το οποίο προ ολίγων ετών έμοιαζε δεδομένο. Ως απόρροια αυτού τα δύο μεγάλα αστέρια του συλλόγου Γιόχαν Κρόιφ και Μάρκο Φαν Μπάστεν αποχωρούν από τις τάξεις του συλλόγου με τις αποχωρήσεις αυτών των δύο τεράστιων ποδοσφαιριστών να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στο κλίμα της ομάδας με τον Αίαντα να χάνει σημαντικό μέρος της δυναμικής του.
1990 : Επιβολή ποινής μονοετούς αποκλεισμού από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις
Και σαν να μην έφτανε η αποχώρηση των Κρόιφ και Φαν Μπάστεν από τον Άγιαξ, δύο πρωτοκλασσάτων εγνωσμένης αξίας ποδοσφαιριστών που έγραψαν την δική του ο καθένας ιστορία αγωνιζόμενοι με την φανέλα του Αίαντα ήρθε και η επιβολή ποινής αποκλεισμού από κάθε ευρωπαϊκή διοργάνωση για έναν χρόνο. Πίσω από την συγκεκριμένη απόφαση κρυβόταν η ρίψη ενός αντικειμένου και συγκεκριμένα σίδερου στον τερματοφύλακα της Αούστρια Βιέννης. Στις 27 Σεπτεμβρίου του 1989 ο Άγιαξ φιλοξένησε την Αούστρια Βιέννης για την δεύτερη αγωνιστική του πρώτου γύρου του Κυπέλλου Uefa. Η Αούστρια είχε μικρό προβάδισμα πρόκρισης έπειτα από την νίκη της με 1-0 επί Αυστριακού εδάφους. Ο Βάουτερς σκόραρε στο 45’ για τον Άγιαξ, ισοφαρίζοντας το σκορ του πρώτου αγώνα οδηγώντας τον αγώνα στην παράταση. Επί της ουσίας τα πάντα ξεκινούσαν από την αρχή.
Στο όγδοο λεπτό της παράτασης η Αούστρια έφερε το παιχνίδι στα ίσια με δράστη τον Χάνες Πλέβας με το τέρμα του να σφραγίζει την μεγαλειώδη πρόκριση για την Αούστρια μέσα στο σπίτι του Άγιαξ. Ο Άγιαξ είχε μια ομάδα χούλιγκανς , την λεγόμενη F- Side. Αυτή άρχισε να τραγουδάει ρυθμικά Ναζί-Ναζί. Τότε ο Χέραλντ Μ, ένας ανήλικος, μόλις 17 ετών έριξε μια μεταλλική ράβδο στον αγωνιστικό χώρο. Αυτή βρήκε στην πλάτη του πορτιέρο της Αούστρι Βιέννης Φράντς Βόλεαρντ. Αυτό το δυσάρεστο αν μη τι άλλο σκηνικό, το οποίο δεν συνάδει σε καμία περίπτωση με τις αξίες, τις οποίες κρίνεται ορθό να πρεσβεύει ο αθλητισμός σηματοδότησε την διακοπή του παιχνιδιού, την κατοχύρωσή του υπερ της Αούστρια με 3-0 στα χαρτιά και τον αποκλεισμό για μια ολόκληρη σεζόν του Αίαντα από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις! Αρχικώς η UEFA είχε αποφανθεί την επιβολή διετούς αποκλεισμού στον Αίαντα με τους Ολλανδούς να ασκούν έφεση και την τιμωρία να μειώνεται τελικώς σε έναν χρόνο. Ο ανήλικος χούλιγκαν οπαδός του Άγιαξ λίγες μέρες αργότερα συνελήφθη, καταδικάστηκε σε πενταετή φυλάκιση ενώ του επιβλήθηκε και πρόστιμο 500.000 δολαρίων. Ο Χέρλαντ Μ. αφού εξέτισε την ποινή του έκανε αίτημα να βγάλει εισιτήριο διαρκείας, το οποίο και έγινε δεκτό από την διοίκηση του ολλανδικού συλλόγου με τον νεαρό να επιστρέφει στο γήπεδο του Άγιαξ δηλώνοντας χαρακτηριστικά 17 χρόνια μετά το ατυχές συμβάν: « Ήταν υπέροχο το συναίσθημα, το οποίο ένιωσα όταν ξανακάθισα δίπλα στα παιδιά. Δεν είμαι περήφανος προφανώς, γι’ αυτό το οποίο συνέβη αλλά τότε ανέβηκα ψηλά στην ιεραρχία των οπαδών. Ήταν γραφτό να συμβεί και άλλοι οπαδοί πέραν εμού πέταξαν αντικείμενα. Απλώς η δική μου ράβδος έτυχε να χτυπήσει τον τερματοφύλακα και έμπλεξα»
Νέο κεφάλαιο ανοίγεται για τον σύλλογο με τον ερχομό του Λουίς Φαν Χααλ
Το 1991 ένας εκ των κορυφαίων προπονητών της ιστορίας του ποδοσφαίρου ο Λουίς Μπενάκερ αποχώρησε από τον Άγιαξ για να αναλάβει τα ηνία της Ρεάλ Μαδρίτης, με την εξέλιξη αυτή να ανοίγει μια νέα πρόκληση στην προπονητική του σταδιοδρομία. Στην θέση του Μπενάκερ προσελήφθη ένας εξίσου σπουδαίος τεχνικός, ο Λουίς Φαν Χάαλ. Μόλις έναν χρόνο μετά τον ερχομό του στον Άγιαξ, το 1992 επεξηγηματικά οι Ολλανδοί κατακτούν το κύπελλο UEFA απέναντι στην Τορίνο. Το format εκείνης της περιόδου προέβλεπε την διεξαγωγή δύο αναμετρήσεων μιας δηλαδή στην έδρα του ενός και μια στην έδρα του άλλου φιναλίστ. Στο Τορίνο η ομώνυμη ομάδα έμεινε στο 2-2 με τον Άγιαξ με την ρεβάνς επί ολλανδικού εδάφους να λήγει πάλι ισόπαλη αυτή την φορά χωρίς τέρματα και τον θρυλικό Άγιαξ χάρη στα δύο γκολ, τα οποίο σημείωσε εκτός έδρας να κατακτά το Κύπελλο UEFA.
Το επιθετικό ποδόσφαιρο σαγήνεψε και τον Λουίς Φαν Χααλ, ο οποίος βασισμένος κατά βάση σε νεαρούς ποδοσφαιριστές οδήγησε τον Αίαντα στην ελίτ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Τρία χρόνια μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου UEFA ξεπερνώντας το εμπόδιο της ιταλικής Τορίνο ο Άγιαξ γράφει μια ακόμα χρυσή σελίδα στην ιστορία του και ειδικότερα στην ευρωπαϊκή του πορεία. Ο ολλανδικός ποδοσφαιρικός κολοσσός νικά στον τελικό την Μίλαν, η οποία ήταν μια εξαιρετική ομάδα, διαθέτοντας στις τάξεις της ποδοσφαιριστές απαράμιλλης τεχνικής κατάρτισης, ποιότητας και εγνωσμένης αξίας όπως οι Πάολο Μαλντίνι, Αλεσάντρο Κοστακούρτα, Μαρκέλ Ντεσαγί, Ρομπέρτο Ντοναντόνι. Οι ροσονέρι ωστόσο παραδόθηκαν στην ανωτερότητα και πολύ περισσότερο στον ενθουσιασμό και το περίσσιο πάθος, το οποίο έδειξε επί χόρτου οι ποδοσφαιριστές του Άγιαξ με τον Πάτρικ Κλάιφερτ πέντε λεπτά πριν την συμπλήρωση 90 λεπτών παιχνιδιού να βρίσκει δίχτυα και να βάζει βαθιά πλατιά την υπογραφή του σε μια ακόμα σπουδαία ευρωπαϊκή βραδιά την οποία χάρισαν στους φιλάθλους τους οι ποδοσφαιριστές του Αίαντα. Με αρχιτέκτονα αυτής της εξαιρετικής ομάδας τον Λουίς Φαν Χααλ, τον προπονητή που τα αρκετά χρόνια, τα οποία διατέλεσε προπονητής με τις τακτικές του έκανε τους απανταχού ποδοσφαιρόφιλους αλλά και τους προπονητές των αντίπαλων ομάδων να υποκλιθούν στο προπονητικό του μεγαλείο ο Άγιαξ κατέκτησε ένα ακόμα ευρωπαϊκό τρόπαιο επικρατώντας της Μίλαν, η οποία τότε βρισκόταν στο απόγειο της ακμής της.
Οι νεαροί ποδοσφαιριστές του Άγιαξ στον τελικό απέναντι στην κραταιά Μίλαν έπαιξαν καταπληκτικά με τον ηγέτη εκείνης της φουρνιάς ποδοσφαιριστών του Άγιαξ που ακούει στο όνομα Φρανκ Ράικαρντ να δίνει το σύνθημα στους συμπαίκτες του για να υποτάξουν την Μίλαν και να ανέβουν στο έβερεστ του ποδοσφαιρικού στερεώματος, κάνοντας την ποδοσφαιρική Ευρώπη να παραμιλά και τον Λουίς Φαν Χααλ να τρίβει τα χέρια του από ικανοποίηση.
Και την επόμενη χρονιά ο Άγιαξ με μέντορα τον Λουίς Φαν Χάαλ προκρίνεται στον τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης με την Γιουβέντους να βρίσκεται στον δρόμο των Ολλανδών στην προσπάθεια του Αίαντα να ανέβει για μια ακόμα φορά στην κορυφή του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Έπειτα από μια άκρως αμφίρροπη αναμέτρηση οι δύο ομάδες λύνουν τις διαφορές τους στην παράταση με την κανονική διάρκεια να ολοκληρώνεται με τις δύο ομάδες ισόπαλες ( 1-1). Ο Ραβανιέλι στο 13ο λεπτό της συνάντησης έδωσε προβάδισμα στην Γιουβέντους με τον Άγιαξ να βρίσκει το γκολ της ισοφάρισης πριν οι δύο ομάδες πάρουν την άγουσα για τα αποδυτήρια με τον Λιτμάνεν στο 41 να κάνει το 1-1 και τις δύο ομάδες να αλληλοεξουδετερώνονται και να μην σημειώνει κάποιο από τις δύο ένα δεύτερο τέρμα μέχρι την λήξη της κανονικής διάρκειας του παιχνιδιού.
Ούτε στην παράταση σημειώθηκε κάποιο τέρμα με τον τελικό να έχει και άλλες συγκινήσεις να προσφέρει στους φιλάθλους καθώς τα πάντα θα κρίνονταν στην ψυχοφθόρα και πάντα απρόβλεπτη διαδικασία των πέναλτι. Εκεί μίλησε η ψυχραιμία των παικτών της Μίλαν, η οποία ήταν περίσσια και με τελικό σκορ 4-2 στα πέναλτι η Γιουβέντους αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης με τον Τζιανλούκα Βιάλι λίγα λεπτά μετά την λήξη του παιχνιδιού να σηκώνει στον ουρανό του «Ολίμπικο» το βαρύτιμο τρόπαιο, προκαλώντας φρενίτιδα ενθουσιασμού στις τάξεις των φιλάθλων των «μπιανκονέρι».
Την προσεχή αγωνιστική περίοδο ο Αίαντας προχώρησε σε μαζικές αλλαγές στο ρόστερ του πουλώντας κυριολεκτικά την μισή του ομάδα και στην μακρά λίστα των ποδοσφαιριστών που πουλήθηκαν σε άλλους ποδοσφαιρικούς συλλόγους ενέχονται ποδοσφαιριστές εγνωσμένης αξίας που άφησαν τα διαπιστευτήρια στο φίλαθλο κοινό του Αίαντα αλλά και γενικά όλων των φίλων της στρογγυλής θεάς. Ο Ζέεντορφ μετακόμισε στην Ρεάλ, ο Ντάβιτς και ο Κλάιφερτ στην Μίλαν. Παράλληλα τα επόμενα χρόνια παρελθόν από τον ολλανδικό σύλλογο αποτέλεσαν και άλλοι ποδοσφαιριστές από το πάνω ράφι ( Όφερμαρς, Λιτμάνεν, Ντε Μπουρ, Μπογκάρντε, Φαν Ντε Σαρ κ. ά). Παρελθόν αποτέλεσε και το 1997 ο δημιουργός- αρχιτέκτοντας μιας ομάδας που επι μια πενταετία κατέκτησε τα πάντα στο διάβα της προκαλώντας τον σεβασμό αντιπάλων ομάδων Λουίς Φαν Χάαλ, ο οποίος ανακοίνωσε την οριστική του και αμετάκλητη απόφαση στους ιθύνοντες του Αίαντα να αποχωρήσει από τον ολλανδικό ποδοσφαιρικό κολοσσό. Οι αποχωρήσεις των προαναφερθέντων ποδοσφαιριστών καθώς επίσης και του Φαν Χααλ σηματοδότησαν τους τίτλους τέλους ενός καθ’ όλα επιτυχημένου κύκλου μιας ομάδας, η οποία με την αγωνιστική της εικόνα μάγεψε τους ποδοσφαιρόφιλους.
Νέο γήπεδο, νέοι στόχοι για την ολλανδική ομάδα
Η εκπληκτική ομάδα, την οποία δημιούργησε διαλύθηκε άδοξα. Το τελευταίο του παιχνίδι στο «Ντε Μερ» ο Άγιαξ το δίνει αντιμετωπίζοντας τον Παναθηναϊκό με το «τριφύλλι» να επικρατεί 0-1. Βασικός στόχος του Αίαντα είναι η επιστροφή στην κορυφή της Ευρώπης μέσα στα επόμενα χρόνια. Το 1996 χτίζεται το «Amsterdam Arena», στο οποίο και αγωνίζεται μέχρι σήμερα ο σύλλογος με τον Αίαντα να επιζητεί την χαμένη του αγωνιστική ταυτότητα και να αποβλέπει αποκλειστικά και μόνο στην όσο το δυνατόν γρηγορότερη επιστροφή στον δρόμο των επιτυχιών. Ο Άγιαξ συνέχιζε να κατακτάει το ένα πρωτάθλημα Ολλανδίας πίσω από το άλλο αλλά ο βασικός στόχος που είχε τεθεί εξαρχής στο στρατόπεδο της ομάδας, η επιστροφή δηλαδή στην κορυφή του ευρωπαϊκού στερεώματος δεν πραγματοποιούνταν.
Η απουσία και ειδικότερα η αδυναμία του Άγιαξ να προσθέσει και άλλες ευρωπαϊκές διακρίσεις στην ήδη πλούσια τροπαιοθήκη του. Στο έμψυχο δυναμικό του συλλόγου υπήρχαν εξαιρετικά ποιοτικοί ποδοσφαιριστές με απαράμιλλο ταλέντο και αδιαμφισβήτητες προοπτικές ανέλιξης. Γουέσλι Σνάιντερ, Ζλάταν Ιμπραϊμοβιτς, Φαν Ντ Φάαρτ, Μπάμπελ, Λούιζ Σουάρεζ είναι τα πιο τρανταχτά και χαρακτηριστικότερα παραδείγματα ποδοσφαιριστών, οι οποίοι αγωνίστηκαν με την φανέλα του Άγιαξ αλλά δεν παρέμειναν στις τάξεις του συλλόγου για πολλά χρόνια με τον Αίαντα να δίνει την συγκατάθεσή του προκειμένου όλοι οι παραπάνω ποδοσφαιριστές να πουληθούν σε άλλες εφάμιλλες του Αίαντα ομάδες.
Ο σημερινός γεμάτος ταλέντο Άγιαξ
Ο ολλανδικός σύλλογος την τελευταία διετία γνώρισε σημαντικές επιτυχίες. Στον ποδοσφαιρικό αυτό κολοσσό βρέθηκαν νεαροί φερέλπιδες πολλά υποσχόμενοι ποδοσφαιριστές, όπως ο Ντε Λιχτ, ο Φαν Ντε Μπεκ, ο Ντε Γιόνγκ κ. ά. Τα τρομερά μωρά του Άγιαξ μετά από ένα ονειρεμένο ευρωπαϊκό ταξίδι προκρίθηκαν την σεζόν 2017-2018 στον τελικό του Europa League, της δεύτερης τη τάξει ευρωπαϊκής διοργάνωσης αλλά δεν κατάφεραν να πανηγυρίσουν την κατάκτηση του τροπαίου καθώς παραδόθηκαν στην ανωτερότητα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο τιμόνι της οποίας βρισκόταν ο Ζοσέ Μουρίνιο. Πογκμπά και Μχιταριάν βρήκαν δίχτυα για τους «κόκκινους» διαβόλους, οι οποίοι δεν απειλήθηκαν από τον γεμάτο ταλέντο και λαμπρό μέλλον Αίαντα. Παράλληλα την αγωνιστική περίοδο 2018-2019 ο Αίαντας έκανε εκπληκτική σεζόν στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση με το ταξίδι ωστόσο να ολοκληρώνεται άδοξα και βάσει διακύμανσης της δεύτερης χρονικά αναμέτρησης απέναντι στην Τότεναμ στην « Amsterdam Arena». Σε μια αναμέτρηση διαφήμιση του ποδοσφαίρου η Τότεναμ του Μαουρίσιο Ποκετίνο πέρασε νικηφόρα από την Ολλανδία χάρη σε τέρμα στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων του παιχνιδιού του Λούκας Μόουρα. Δευτερόλεπτα μετά την επίτευξη του τέρματος ο διαιτητής της συνάντησης σφυρίζει για τελευταία φορά δίνοντας το έναυσμα για έξαλλους πανηγυρισμούς στις τάξεις των «πετεινών». Στον αντίποδα κατήφεια, λύπη, απογοήτευση επικρατήσει στις τάξεις του Άγιαξ με αρκετούς ποδοσφαιριστές πεσμένους στον αγωνιστικό χώρο να αδυνατούν να κατανοήσουν πως χάθηκε η πρόκριση στον τελικό του Champions League. Η έκβαση του αγώνα σίγουρα άφησε πικρή γεύση στον Αίαντα, ο οποίος χάρη στα τέρματα, τα οποία σημείωσαν στο 5ο και στο 35ο αντίστοιχα λεπτό της αναμέτρησης οι Ντε Λιχτ και Ζιγιεχ ήταν μπροστά με 2-0 αλλά είδε την Τότεναμ να πετυχαίνει τεράστια ανατροπή και να δείχνει μέταλλο νικητή με τον Λούκας Μόουρα να κάνει το καλύτερο ημίχρονο της ποδοσφαιρικής του καριέρας και με δικό του χατ-τρικ η Τότεναμ να παίρνει το εισιτήριο για τον τελικό εκείνης της χρονιάς, ο οποίος έλαβε χώρα στο « Wanda Metropolitano», έδρα της Ατλέτικο Μαδρίτης.
Στην παρακάτω λίστα παρατίθενται όλοι οι τίτλοι που έχει κατακτήσει μέχρι και σήμερα ο Άγιαξ
Πρωταθλήματα Ολλανδίας (34): 1918, 1919, 1931, 1932, 1934, 1937, 1939, 1947, 19557, 19560, 1966, 1967, 1968, 19670, 1972, 1973, 1977, 1979, 1980, 1982, 1983, 1985, 1990, 1994, 1995, 1996, 1998, 2002, 2004, 2011, 2012, 2013, 2014, 2019.
Κύπελλα Ολλανδίας (19): 1917, 1943, 1961, 1967, 1970, 1971, 1972, 1979, 1983, 1986, 1987, 1993, 1998, 1999, 2002, 2006, 2007, 2010,2019.
Κύπελλα Πρωταθλητριών Ευρώπης/ Τσάμπιονς Λιγκ (4): 1971, 1972, 1973, 1995.
Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης (1): 1987.
Κύπελλο ΟΥΕΦΑ (1): 1992.
Σούπερ Καπ Ευρώπης (2): 1973, 1995.
Διηπερωτικά Κύπελλα (2): 1972, 1995.
